Tadeusz Smal pisze:
> Katarzyna Tkaczyk pisze:
>> Koty są kochane i śliczne. A to moja Penelopka, najukochańsza, bo
>> najmłodsza:)
>>
>> http://picasaweb.google.com/katarzyna.tkaczyk/Penelo
pa#
> :)
> doprecyzuj Kasiu pojęcie "kochane"
> Ja koty szanuję za to ,
> że pomimo tylu lat bycia z ludźmi zachowały dużą niezależność

No właśnie m.in. dlatego kochane, są niezależne, robią to na co mają
ochotę, żyją swoim życiem, mają swój świat, gdy mają ochotę to się
położą na kolanach, gdy nie mają ochoty, to za Chiny tego nie zrobią i
nie pomoże branie je ręce, wołanie.
A o kotach to ja bym mogła godzinami, mieliśmy dużo kotów, niestety,
mieszkamy koło ulicy, po drugiej stronie są łąki, na które koty chodzą
polować i już chyba kilkanaście zginęło nam po kołami.
Ale jako, że tyle się przewinęło ich u nas, to mogę powiedzieć, że każdy
jest inny, każdy zachowuje się inaczej i co innego lubi. Miałam kiedyś
kocurka, Czarnucha, który często towarzyszył mi gdy pracowałam w
ogrodzie, na ogół grzebię w ziemi kucając a on wskakiwał mi na ramię i
tak sobie siedział, wskakiwał też na ramię po wysuniętej nodze.
Mieliśmy małego kotka, który lubił bawić się z naszymi psami, chodził do
nich na podwórko i wracał calutki mokry i ośliniony, żaden inny kot tego
nie lubił, niestety nie bał się psów i nie uciekł od psa sąsiadów, pies
kotów nie lubił :(
Był kot, który lubił wchodzić do wszystkiego, kartoników, wiaderek itd,
wszystko co było małe ciasne ale się zmieścił było jego :)

Teraz mamy trzy dorosłe kocice. Ja codziennie rano odprowadzam moją
córcię na przystanek, gdy jedzie do szkoły i codziennie kocice czekają
na mnie gdy wracam, dwie młodsze nie zawsze, ale najstarsza zawsze,
wychodzi na chodnik albo siedzi schowana w żywopłocie i miauczy gdy się
już zbliżam. Wieczorami lubię czasem pospacerować sobie i gdy tylko mnie
przyuważą chodzą ze mną jak pieski, biegają, wyprzedzają, wracają.
A Penelopka jest kochana, bo wychowała się na fotelu w kuchni, kocica ja
przyniosła zaraz po urodzeniu i już tak została. Teraz terroryzuje
wszystkie dorosłe, bo to dla odmiany najbardziej zabawowy kot, jakiego
znam, prawie wcale nie można jej pogłaskać, bo od razu chce się bawić,
od czterech miesięcy mam ciągle podrapane ręce, mała próbuje bawić się
ze starszymi, a one ją odganiają, jej matka się przed nią zwyczajnie
chowa po kątach i warczy gdy tylko ją widzi, nie wiem dlaczego nie ma do
niej cierpliwości, bardzo szybko przestała się nią zajmować, może
dlatego, że uznała instynktownie, iż zbliża się zima i nie jest w stanie
wychować młodego kotka zimą, więc nie traciła energii. Poprzedniego
kotka urodzonego w czerwcu wyprowadzała na spacery, uczyła polować,
bawiła się z nim. No i mogłabym tak godzinami... :)


> Swojego Koteczka najbardziej lubię za to ,że jest wredny
> Jego pokazowy i stały numer to ocieranie sie o nogi
> a następnie "kokocenie się" na grzebiecie
> Ale gdy tylko ktoś zwiedziony tym próbuje go pogłaskać
> to chwyta on pazurami rękę i wszczepia się w nią zębami
> :))))))

NO, nie kota leżącego na plecach nie głaszczę, chyba, ze chcę też się
bawić, z dużymi to jednak bolesna zabawa :)

> Być może za to ktoś się jego pozbył z domu
> bo trafił do mnie już będąc prawie dorosły
> z pozdrowieniami i uśmiechami

Może... miała być zabawka do przytulania i głaskania a tu się okazało,
ze drapie i gryzie...więc sio.


Pozdrawiam
Kaśka