Iwon(k)a pisze:

> "Nixe"
>> Czyli mam rozumieć, że męża, gdy przyjdzie do Ciebie z problemem
>> (ważnym dla niego, a nieważnym dla Ciebie), po prostu olejesz i
>> zaczniesz się go w tym momencie czepiać o pierdoły, tak?

> trudno powiedziec czy "oleje" ale na pewno nie
> zaczne wylewac wraz z nim lez nad obrazkiem
> w internecie, kiedy np naprawiam zab ;)

A kto mówi o wylewaniu łez? Chodziło tylko o wykazanie zrozumienia, rozmowę,
pocieszenie, uspokojenie. A NIE wymówki z zupełnie innego powodu.

>>>>>> Tym bardziej dziwi mnie, że zachowanie "pogubionej" w takiej
>>>>>> sytuacji określasz mianem "lekceważeniem uczuć męża".

>>>>> to sie dziw.

>>>> To jest argument?

>>> zawsze jakis, jesli nie rozumiesz innych.

>> Ba, żebyś choć podała te_inne_argumenty, to można byłoby się pokusić
>> o ich (nie)zrozumienie.

> dla mnie "ingorowanie" jest argumentem.

?? Ignorowanie - czego? kogo? jest argumentem?

>> Przeczytaj jeszcze raz, co napisałam. Nie sugeruję, że w sytuacji
>> "pogubionej" zachowałabyś się jak dziecko, ale, że mogą być inne
>> sytuacje, w których tak właśnie byś zareagowała. I tego Ci nie
>> życzę.

> i powiem tak, zachowam sie jak dorosly w takiej sytuacji.

Tzn. w jakiej? Czy chcesz powiedzieć, że z góry wiesz, iż nigdy nie będzie w
Twoim życiu sytuacji, która być może Cię przerośnie i nie będziesz w stanie
zachować się wtedy racjonalnie?

>> Przyszła do niego z problemem. Pierwsza. A on to zlekceważył, nawet
>> nie wysłuchał, a za to wytknął jej pod nos zepsuty podgrzewacz.

> z tego co wiem, to wysluchal,

Raczej usłyszał. Siłą rzeczy, bo uszu sobie watą nie zatkał :->
A mnie chodziło o "wysłuchanie". Czyli_skupienie uwagi_na tym, co ktoś mówi.

> tylko tyle, ze nie zareagowal "jak nalezy".

A Ty uważasz, że jego reakcja była do końca w porządku?

>> Więc kto tu kogo lekceważy?

> poczytaj wiec czy rzeczywiscie jej nie wysluchal.

Poczytałam. Nie znalazłam żadnej informacji, by mąż jej wysłuchał.
I nadal nie odpowiedziałaś mi na pytanie.
Dlaczego wciąż kołujesz wokół niego, zamiast odpowiedzieć wprost?

>> Postaw się w jej sytuacji i wyobraź sobie, że masz naprawdę duży
>> problem (bo dla niej to zdjęcie widocznie było problemem, z którym
>> sama nie potrafiła sobie poradzić), a Twój mąż Cię "zlewa" i jeszcze
>> przy okazji robi wymówki z powodu zgniłego pomidora, który wybrudził
>> lodówkę. Jak byś się wtedy czuła?

> nie moge sie postawic w takiej sytuacji, bo nie
> biegam z kazdym problemem do "mamusi".

Mam do Ciebie prośbę Iwon(k)a. Skup się na tym, co czytasz, a dopiero potem
odpowiadaj.
Nie pisałam o bieganiu z_każdym_problemem. Napisałam wyraźnie "wyobraź sobie,
że masz naprawdę duży problem". NAPRAWDĘ DUŻY.

> a jesli biegne w trakcie pracy danej osoby,

Czy "pogubiona" przyszła do męża w trakcie jego pracy?

> to nie oczekuje, ze bedzie rzucac wszystko

Jak wyżej. Co miał niby rzucać jej mąż?

> zeby tylko mi lzy z policzkow obetrzec, bo sie obrazka przetsraszylam.

A tu prośba kolejna - nie dyskredytuj uczuć innych osób, nawet jeśli wydają
Ci się śmieszne.
Ty się być może obrazka nie wystraszysz, ale są inne rzeczy, które mogłyby
wywołać u Ciebie szok.

> to poczytaj posty pogubionej.

Poczytałam.
Znikąd nie wynika, by żądała od kogokolwiek, by rzucał to, co robi i biegł
jej na pomoc.

> znow? tzn gdzie jeszcze mieszam?

Zasadniczo na każdym kroku.

>> Nie pytałam, jak powinna zachować się po obejrzeniu obrazka,
>> ale potem - gdy przyszła do męża, a ten zaczął jej prawić morały na
>> temat podgrzewacza.

> nie obrazac sie na tz, tylko sprobowac zobaczyc sytuacje
> przez jego pryzmat.

To ja Ci jednak życzę sytuacji, w której Ty nie będziesz mogła wyjść z szoku,
a ukochany mężczyzna zamiast jakiejkolwiek pomocy, oferuje Ci ciosanie kołków
na głowie z jakiegoś banalnego powodu. A życzę Ci tylko dlatego, żebyś
spojrzała na to wszystko z nieco innego punktu widzenia i nabrała trochę
pokory.

>> Nie odpowiedziałaś też na pytanie, czy on w tej sytuacji szanuje jej
>> uczucia.

> na to pytanie umie on odpowiedziec.

Kto "on"? Ja się nie pytam żadnego "jego", tylko pytam Ciebie. Skoro
potrafisz ocenić, czy"pogubiona" lekceważy uczucia męża, to chyba nie sprawi
Ci trudności ocena, czy mąż lekceważy uczucia "pogubionej".

> dla mnie brak reakcji=/= brak szacunku.

Czyli jednak lekceważy? No proszę. Szkoda tylko, że tak późno to zauważyłaś.

>>> ale to co sie stalo przedtem ma ogromne znaczenie w tym jak
>>> sie zachowlala ona, czy tez tz.

>> A jakie to ma teraz znaczenie? Dziewczyna wpadła w szok.
>> Każdemu może się zdarzyć, tyle, że z zupełnie innego powodu.

> dla mnie powod szoku ma ogromne znaczenie.

I co w związku z tym? Oceniasz, który powód jest wg Ciebie ważny, a który nie
i dopiero wtedy reagujesz? A może warto uwierzyć, że jeśli ktoś się naprawdę
przestraszył, spanikował, przestał myśleć racjonalnie, to widocznie_dla
niego_taki powód był wystarczająco ważny, żeby mu dech zaparło.

--
PozdrawiaM