Iwon(k)a pisze:

>>> Badz laskawa sama jeszcze raz poczytac posty tej pani, zeby nie
>>> wyladowac na tej samej mecie.

>> Ciekawa logika.
>> Mam jeszcze raz czytać czyjeś wulgaryzmy po to, żeby sama ich
>> nie używać?

> LOL! ciekawe wnioskowanie ;)))

To jak w takim razie powinnam zrozumieć to zdanie?
Mam przeczytać jeszcze raz posty z jej wulgaryzmami, żeby nie skończyć tak,
jak ona?
Teraz dobrze? Jeśli tak, to nadal jednak nie bardzo rozumiem, o co Ci
chodziło.

>> Nie życzę sobie, byś mnie obrażała i nigdy sobie tego nie życzyłam.

> a gdzie cie obrazilam wiecej niz ty mnie???

A ja Cię gdzieś obraziłam?

>> Bywam ironiczna, nie niegrzeczna. To duża różnica.

> LOL!!!

Wiem, że jej nie widzisz, ale to nie powód do śmiechu.

>> Nie przypominam sobie, bym z braku argumentów nazwała Cię prostą
>> dziewczyną.

> ach, to ta prosta dziewczyna cie tak urazila!? :))))

Tak. Nazwanie kogoś prostym nie jest komplementem.

> napisalam to w kontekscie "czy to takie zawile", kiedy
> rzeczywiscie dopatrywalam sie zawilszych motywacji
> twojego pytania, a nie takiego prostego.

Aha. Jeśli tak twierdzisz, to widocznie tak było.

> btw masz ajkies kompleksy, ze "prosta dziewczyna"
> wywolalo u ciebia az taka fale oburzenia

Czy trzeba mieć jakieś kompleksy, żeby poczuć się urażonym takim określeniem?

> iz nawet zaczelas mnie odsywlac do jakichs "wylgaryzmow'??

Odesłałam Cię, żebyś sobie zobaczyła, do czego niebezpiecznie się zbliżasz.
Tamta też zaczęła łagodnie (relatywnie ;-), bo tylko od "krowy" a skończyła
bodaj na "szmatławej zdzirze" i "odrażającej kreaturze".

>> Raz jeden napisałam, że jesteś głupia jak but.
>> Sarkastycznie, w momencie, gdy stwierdziłaś, że prawda o kimś musi
>> być czasem bolesna. Chciałam Ci pokazać, jak to wygląda z drugiej
>> strony.

> ach, mialas excuse ;))) imo gdybys rzeczywiscie byla grzeczna,
> a nie tylko udwalaa, nie napisalabys tak.

No i znów nic nie rozumiesz.
Napisałam to tylko jako przykład obrazujący Ci, jak wygląda taka prawda
prosto w oczy. A nie dlatego, że tak myślę. Bo gdybym faktycznie tak myślała
i uważała, że mam prawo Cię obrazić, to napisałabym to już wiele, wiele razy
dużo wcześniej i nie sarkastycznie, lecz z pełną premedytacją.

>> Poza tym, jak już wspomniałam,_TOBIE_obrażanie Twojej osoby nie
>> przeszkadza, więc w czym rzecz, nawet gdybym Cię faktycznie obraziła?

> przeciez to ty jestes oburzona.

Dokładnie. Ja jestem, bo nie życzę sobie, byś mnie obrażała.

> jak do tej pory jeszcze nic ci nie napisalam, ze sie jakos "oburzam" twoim
> stosunkiem do mnie.

Napisałaś, że nie oburzasz się, gdy ktoś Cię obraża. Skoro więc nie, to
nawet, gdybym Cię obraziła, to nie powinno Cię to ruszyć, prawda?

>> Ale oceniasz tylko to, czy znieczulenie nie przeszkodzi Ci w
>> diagnozie. Nie oceniasz siły bólu.

> oceniam PRZYCZYNE bolu, i adekwatnie do niej reaguje.

Oceniasz zatem przyczynę bólu, czyli diagnozujesz ząb.
Ale nie oceniasz siły bólu zęba, a ta jest przecież niezależna od przyczyny
tylko jest subiektywnym odczuciem pacjetna.
Nie powiesz chyba pacjentowi "Ten ząb boli pana dlatego, że został uszkodzony
nerw [ustalenie przyczyny], ale ta przyczyna wg mnie jest na tyle błaha, że
uważam, że ząb tak naprawdę nie boli [ustalenie siły bólu] i nie dam panu
znieczulenia"

>> Ocenić sytuację to nie to samo, co oceniać powód czyjegoś szoku.

> nie to samo, ale ma znaczenie w mojej reakcji. oceniam powod,
> i potam na tej podstwie oceniam sytuacje, czy jest
> adekwatna do przyczynym czy jest stan natychmiastwoego
> "niebezpieczenstwa" czy nie.

Sorry, ale nie rozumiemy się.
Powiem krótko - cały czas piszesz o ocenianiu przez Ciebie czyichś
subiektywnych odczuć (bólu, strachu) i powodu tych odczuć, a to jest przecież
nonsensem. Jak możesz ocenić, czy ktoś faktycznie boi się pająka czy tylko
przesadza? Tobie może się wydawać, że przesadza (no bo jak u licha można się
AŻ TAK bać pająków??), a tamten człowiek prawie umiera ze strachu (bo po
prostu panicznie boi się tych zwierząt). I Ty opierając się na swojej
subiektywnej ocenie sytuacji uznasz, że nie ma sensu go uspokajać, albo wręcz
popukasz się w głowę, podczas gdy tamten oczekuje od Ciebie zupełnie czegoś
innego.
Ja natomiast nie oceniam - boi się faktycznie czy przesadza. Skoro widać, że
jest w szoku, to staram się pomóc od razu bez zbędnej analizy, bo i po co?

>> Nie oceniasz siły bólu czyjegoś zęba?

> akurat w przypadku zeba, tak. oceniam.

A w jaki sposób?
Pacjent krzyczy "Boli mnie jak cholera!", a Ty mu mówisz "Daj pan spokój,
przecież widzę, że wcale tak nie boli"?

>> Uspokój kogoś nawet wtedy, gdy sama nie boisz się pająków.

> matko jedyna! czyz gdzies napisalam, ze tego
> nie zrobie?

Z tego, co pisałaś, zrozumiałam, że jeśli Ty uznasz, że powód szoku jest mało
ważny, to nie zareagujesz albo zareagujesz z mniejszym zaangażowaniem.

>> ALE ON JEJ O TYM NIE OPOWIEDZIAŁ.

> a mial czas??? :))

Przecież wg Ciebie pracował ciężko nad tym podgrzewaczem, zanim "pogubiona"
przyszła do niego z problemem. Mógł więc już wtedy poprosić o pomoc.

> od razu pobiegla przeviez co komputera, bo nie uzyskala tego co chciala.

Pobiegła od razu? A gdzieś to wyczytała?

>> ALE ON JEJ O TYM NIE OPOWIEDZIAŁ
>> I, z tego, co zdołałam wyczytać, nawet nie miał takiego zamiaru.

> tak jak ona w zwiazku z podgrzewaczem.

Co "tak jak ona w związu z podgrzewaczem"??
Widzisz, znowu piszesz tak, że nie da się tego zrozumieć.
Ja napisałam "nawet nie miał zamiaru jej o tym podgrzewaczu powiedzieć", a Ty
na to "tak jak ona w związku z podgrzewaczem". Normalnie złoty medal dla
tego, kto pojmie o co Ci chodziło.

>> I uważasz, że jest to normalna forma prośby?

> i co nie mowilam, ze uwazasz sie za wyrocznie?

Rozumiem, że gdy Iks zada pytanie Igrekowi, chcąc poznać jego opinię na dany
temat, to będzie to oznaczało, że Iks uważa się za wyrocznię, tak?

> nromalna- wg kogo? Ciebie??????????

Jeśli zadaję pytanie Tobie, to chyba chodzi mi o Twoje zdanie.
Sądziłam, że to logiczne.
I co wobec tego odpowiesz?

> rozumiem, ze w takiej sytuacji:
> upewnie sie, ze tz nie jest zajety tak ta psia kupa, ze
> nie zauwazy nawet, ze mowie. jesli sie oderwie od tej psiej
> kupy na bucie zaczne mu mowic co sie wydarzylo. nie zapomne o
> znajomej, i nie oleje tego co tz robi.

Piszę o osobie, która jest_w_szoku_. Wymagasz od kogoś, kto jest w szoku
(roztrzęsiony, niemyślący racjonalnie, oszołomiony), by najpierw sprawdzał,
czy mąż nie jest aby zbyt mocno zajęty psią kupą czy inną świeczką?? Piszesz
to teraz poważnie?
Oczywiście można założyć, że mąż czyszczący ten nieszczęsny podgrzewacz
również jest w szoku z bliżej niewiadomych przyczyn, ale byłoby to założenie
co najmniej absurdalne.

--
PozdrawiaM