W wiadomości <news:drqbsg$l03$1@nemesis.news.tpi.pl>
złośliwa <n...@u...to.interia.pl> pisze:

> nie wydaje mi się - moje problemy sama rozwiązuję

Z cudzą pomocą to chyba nie znaczy - sama.

>>>> Idąc dalej tym torem Ty z kolei możesz zaproponować tatusiowi Niki
>>>> przyprowadzanie jej z przedszkola.

>>> mogłabym, no i ?

>> To dlaczego tego nie zrobisz, tylko angażujesz rodzinę?

> widocznie tak mi wygodniej

Ale to jest karygodne i oburzające, wiesz?

> ja i gsk mam dwie zupełnie inne sytuacje rodzinne.

I co z tego? Jakie to ma znaczenie.
Pokazano Ci analogię między tymi sytuacjami, a Ty nadal jej nie widzisz?

> Jeśli trzeba Ci to
> tłumaczyć - to znaczy że nie powinnaś brać udzialu w dyskusji

Nieno pewnie. I pozostałe osoby też nie powinny, bo myślą dokładnie tak
samo.

> Spacery - zakupy i posiłki były robione przez kucharkę- no ale pewnie
> to mnie zupełnie dyskwalifikuje, czyż nie ?

Masz jakieś wątpliwości? Bo ja żadnych.

>> Taaaa, zwłaszcza, że po skończonej pracy można pójść do domu i bez
>> żadnego problemu oderwać się od tego na 16 godzin. Albo w ogóle
>> rzucić wszystko w diabły, gdy zabraknie sił. W domu, z własną
>> rodziną nie da się tego zrobić. I tu jest ta subtelna różnica,
>> której zdajesz się nie zauważać.

> O właśnie - można - ale się tego nie robi.

Czego się nie robi? Nie wraca się do domu?
Na stałe tam siedziałaś?

> I nie porównuj sytuacji -
> pytałaś się czy mam jakiekolwiek doświadczenia w zajmowaniu się
> większą ilością niż jedno

Owszem - na co dzień, przez 24 godziny, z całym bagażem innych prac
domowych, ze świadomością, że nie możesz liczyć na żadną pomoc, ze
świadomością, że nie możesz od tego uciec.
Moje pytanie było ironiczne, bo chodziło mi tylko o to, by wykazać Ci, że
mimo tego, o czym piszesz, nijak nie możesz porównywać Twojej sytuacji w DD
do sytuacji matki z całym domem i dziećmi na tylko i wyłącznie własnej
głowie.

> We własnej rodzinie, Maju dzieci też chodzą spać :P

I co w związku z tym?
Możesz spokojnie wyjść z domu i wrócić dopiero nad ranem zajmując się przez
ten czas własnymi sprawami?

> No i ? jeśli faktycznie coś kiedyś takiego zaistniało ( chociaż nie
> przypominam sobie żebym się żaliła - przeszłam nad tym faktem do
> porządku dziennego, "moje dziecko po prostu nie lubi warzyw ani
> owoców" ) to masz rację - to była moja wina.

Tyle tylko, że wtedy nie byłaś skłonna przyznać się do tego.

> I to samo staram Ci się powiedzieć - że to wina gsk że nie umie sobie
> poradzić z dwójką
> dzieci.

Tak samo, jak Twoją winą jest to, że nie potrafisz odebrać sama dziecka z
przedszkola.
Nie rzucaj więc kamieniami w innych.

>> I pomoc z zewnątrz świadczy o tym, że matka tego nie potrafi?
>> Idąc takim tropem Ty również się na matkę nie nadajesz.

> a Ty się nadajesz ?

Sądzę, że w większości przypadków tak, ale wiesz - ja wychodzę z zupełnie
innych założeń, niż Ty.
Dla mnie fakt wzięcia opiekunki do dzieci czy pomocy do domu nie świadczy o
tym, że ktoś nie nadaje się na matkę czy gospodynię domową.

> W końcu ktoś musi Jaśka odbierać z przedszkola i
> Martynę ze szkoły kiedy Ty pracujesz.

Sama zazwyczaj odbieram swoje dzieci.
Po prostu potrafiłam tak zorganizować sobie pracę (a wcześniej życie), że
nie mam z tym problemów ;-P
Gdy jednak zdarza się, że nie mogę zrobić tego sama, to pomagają mi różne
osoby - rodzice, ciocia, znajomi.

> Czyżby mąż ??? No nieeeee,
> chcesz mi powiedzieć ze na kogoś jednak możesz liczyć i że na jego
> pomoc oczekujesz ????

Wiesz co - właśnie opadły mi wszystkie kończyny, bo tym jednym zdaniem
dowiodłaś, że nie masz pojęcia, o czym cały czas się tu rozmawia.

--
PozdrawiaM