idiom:

>> Art. 77. § 1. Jeżeli dziecko jest małoletnie, do jego uznania [przez ojca,
>> a tym samym starania sie o opieke - przyp. by miszczur] potrzebna jest
>> zgoda matki.
>>
>> ... czyli "wszystkie zwierzeta sa rowne, ale niektore rowniejsze"
>
>
> Uznanie nie jest jedyną drogą do dojścia do ojcostwa.

a wszystkie te drogi prowadza do... ;-)

> W ramach zrównywania praw, bodajże od 1 sierpnia br mężczyzna może sam
> składać do sądu wniosek o ustalenie czy jest ojcem (ze wszelkimi wiążącymi
> się z tym konsekwencjami) - do tej pory nie miał takiej możliwości.
>
> Obecnie sytuacja jest taka, że jeśli matka Y uważa, że X jest ojcem, a X sie
> nie zgadza, to Y ma możliwość wystąpić do sądu o uregulowanie tego. Z
> drugiej strony jeśli X uważa, że jest ojcem dziecka, a Y (matka) się nie
> zgadza, to X ma możliwość wystąpić do sądu o uregulowanie tego.

przytoczylem fragment kodeksu prawa rodzinnego, gdzie jest mowa ze
potrzebna jest _zgoda_ matki (czyli moze ona powiedziec (i byc w zgodzie z
prawem!) "nie, bo nie!", chcac np uniknac placenia tychze alimentow, badz
wydluzyc droge do ich zasadzenia - ogolnie: matka, jako decydent, ma/miala
wieksze prawa;
a wypisanie tych zapisow mialo sluzyc zobrazowaniu obecnego rozumienia i
stosowania tychze przez polskie sady rodzinne;

nie studiuje na bierzaco zmian w kodeksach, wiec nie znam wszystkich
poprawek "wyrownujacych", wiem natomiast ze obecny stan zmian wymaga i
(niestety) dluga droga do "zrownania praw i powszechnej sprawiedliwosci".

> Powiedz mi, gdzie widzisz tu nierówność ?

odpowiem poprzez analogie:
"Tylko 0,5 % kobiet ma szanse otrzymać dyrektorskie stanowisko." (to twoje)
a przeciez nigdzie nie jest zapisane, ze gorna granica to 1% i ani pol
kobiety wiecej! ;-)

> Że mężczyzna może się nie zgodzić i ustala to sąd, a jak kobieta się nie
> zgodzi, to musi ustalić to sąd ? :D

dokladnie! :D

miszczur-

--
"widzialem juz kota bez usmiechu, ale usmiech bez kota zobaczylem po raz
pierwszy w zyciu"