Użytkownik "Jacek" <j...@w...pl> napisał w wiadomości
news:alpc54$nu7$1@news.onet.pl...
>
> "Iwon(k)a" <i...@p...onet.pl> wrote in message
> news:aloer9$7ul$1@news.onet.pl...
> > Użytkownik "Sandra" <d...@w...pl> napisał w wiadomości
> news:alloe5$g8i$1@absinth.dialog.net.pl...
>
> > Sandro jesli mozesz mi odpowiedziec to powiedz mi czy ty to co
> > piszesz stosujesz w zyciu empirycznie??? tzn masz _wlasnie
> > nastoletnie_ dziecko i wlasnie tak postepujesz?
>
> Czytam Twoje posty i tak się zastanawią o jakie szczegółowe rozwiązania Ci
> chodzi, bez wgłębienia sie w konkretny przypadek, nie da się go rozwiązać
na
> poziomie ogólnym.

Iwonka ma rację co do tego że najcenniejsze są rady szczegółowe. Jednakże
tych drobiazgów jest tysiące, jeśli uda nam się jakiś drobiażdżek który
można uznać za sukces to jest on często na tyle mało znaczący że nie trudno
o nim zapomnieć jeśli życie nie wymusza od nas przypomnienia go sobie.
Całość wychowania imo składa się właśnie z konsekwentnej realizacji tychże
wielu drobiazgów co pozostawia w pamięci po zakończonej misji głównie
podsumowanie które może wyglądać jak slogan z poradnika. I tak jak mówisz po
przedstawieniu konkretnego problemu dopiero wiadomo ktore z tych drobnych
acz znaczących doświadczeń zastosować lub przedstawić osobie proszącej o
pomoc. Autorka tego wątku jednak nadzwyczaj ogólnie podała swój problem, a
że wydawał mi sie interesujący z racji posiadania własnych dzieci i dlatego
że jestem przekonany że już teraz należy tworzyć sobie grunt do kontaktów z
przyszłymi nastolatkami. Dlatego starałem sie go rozwinąć.

Andrzej