XL wrote:
> Dnia Sun, 06 Dec 2009 01:17:21 +0100, Stalker napisał(a):
>
>> XL wrote:
>>
>>> Przed II wojną światową ludzie tacy jak Ty mysleli podobnie... Niczym sie
>>> nie różnili od dzisiejszych zwykłych ludzi, którzy nie chcą widzieć w
>>> innych ludziach bestii. Przed III wojną światową my jesteśmy zupełnie jak
>>> oni.
>> A na jakiej podstawie twierdzisz, że ja nie widzę w ludziach bestii?
>> Ja ją widzę doskonale - i widzę coś więcej: że bycie bestią nie zależy
>> od tego czy się jest Niemcem, Polakiem, Japończykiem...
>>
>
> Ty myśl realiami naszymi, bliskosąsiedzkimi, co Cię tam Japończycy.

Ależ ja właśnie myślę REALIAMI i to naszymi, a nie MITAMI i uprzedzeniami...

W Niemczech dorasta kolejne pokolenie. To pokolenie, które nie ma nic
wspólnego z wojną i nazizmem. Ba, nawet ich rodzice, a w niektórych
przypadkach dziadkowie są już "powojenni"... My i nasze dzieci
powinniśmy budować między sobą nowe relacje, w oparciu o wnioski jakie
płyną z wojny.

Tylko jakie te wnioski płyną?

Mogą to być wnioski takie jak Twoje: trzeba Niemców nienawidzić. Im
ciągle przypominać że SĄ bestiami jako naród, nam z kolei wpajać
konieczność walki, budować "patriotyzm zagrożenia" w oparciu o niechęć
do nich (i do Rosjan, i do Ukrainców). To takie bardzo proste
wnioskowanie i bardzo proste techniki memetyczne, oparte na stereotypach
narodowościowych, zakładające dodatkowo, że bestią się JEST, a nie się
nią STAJE i że MY naród to jesteśmy nieskazitelni, a ONI naród to potwory...

I w ten sposób można uzyskać... hmmm... no właśnie co? Ty piszesz,
"musimy dbać, żeby TO się już nigdy więcej nie powtórzyło". Ale czy
powyższy sposób, jest sposobem na utrzymanie pokoju?
Przecież to co opisałem to jest przygotowanie NA CZAS WOJNY a nie
przygotowanie pokoju.

Rozumiem, że może to być w Twoim mniemaniu jakieś wdrożenie do życia
maksymy "chcesz mieć pokój, szykuj się do wojny". Tylko że konia z
rzędem temu, kto mi wskaże przykłady kiedy taka maksyma FAKTYCZNIE sie
sprawdziła, a "szykuj się do wojny" nie było "szykowaniem wojny".
No bo jak pokój budować w oparciu o niechęć i same negatywne emocje?
Naprawde wydaje Ci się, że to jest baza do trwałych pokojowych relacji?

I nie moge się oprzeć, że to są takie wnioski "na przeszłość". Silnie
skażone bardzo bezpośrednim odbiorem faktów, bez szerszego "oglądu"
sytuacji...

Ale z wojny można wyciągnąć wnioski inaczej. Wnioski "na przyszłość" i
zgodnie z nimi stosować odpowiednie narzędzia...

Po pierwsze: To nie narody są lepsze czy gorsze, tylko ludzie.
A ludzie nie są bestiami tylko się nimi stają. A stają się jeśli są
odpowiednio przystosowani (zarażeni memami ideologii, religii, rasizmu
itp. rzeczy) i jeśli stworzą sobie warunki do tego by stać się bestią...

Po drugie: To wojna jest prawdziwym wyzwalaczem bestialstwa, a nie
przynależność do jakiegoś narodu. Owszem ludzi w Michniowie spalili
Niemcy. Ale jeśli spojrzy sie na to szerzej to tych ludzi zabiła WOJNA i
to ona jest za to odpowiedzialna. Dlatego należy robić wszystko żeby do
wojny NIE DOPUŚCIĆ, a nie jak Ty proponujesz, żeby przygotować sie do
walki na niej...

Po trzecie: Na wojnie nie ma bohaterów. Są tylko ofiary. Na wojnie nie
ma tych lepszych i tych gorszych. Wojna to jest miejsce przerażających
wyborów moralnych, a nie partyzanckich pieśni, czy kuźnia charakterów.


I schodząc już do poziomu konkretów, czyli Polaków i Niemców, to:

1. Niemcy muszą wiedzieć, że wojna niesie tylko śmierć i zniszczenie i
dlatego tak ważne jest też żeby wiedzieli o tym czego my sie tak boimy:
Że też byli ofiarami wojny. Owszem sami tę wojnę wywołali, ale i sami
padli jej ofiarą. To może być swoiste katharsis dla tego pokolenia,
które z nazizmem nie miało nic wspólnego i nie chce miec nic wspólnego i
nie trafiaja do niego argumenty "winy dziadków". W dzisiejszym silnie
zindywidualizowanym świecie pokazanie wojny przez pryzmat tragedii
poszczególnych ludzi, a nie narodów, może przynieść zamierzony efekt.

Dlatego tak ważne IMO są wydarzenia, które taką tragedię pokazują.
Dlatego warto obejrzeć takie filmy jak: "Dresden", "Wilhelm Gustloff",
"Upadek", czy polsko-niemiecką koprodukcję "Die Kinder der Flucht", trzy
częściowy fabularyzowany dokument na temat wypędzeń i ludzkich losów po
wojnie (w poniedzialek na Phoenix TV będzie trzecia część)

2. My musimy wiedzieć, że na wojnie nie ma bohaterów, są za to wybory,
albo brak wyboru, okupiony krwia i cierpieniem. Kto z czytających grupę
wie cos więcej na temat Michniowa? Kto wie coś więcen poza "Niemcy w
bestialski sposób wymordowali mieszkańców wsi"? Kto wie, że masakra
przebiegła w dówch etapach? Kto wie że w pierwszym etapie zginęlil
prawie tylko mężczyźni? Kto wie o wpływie decyzji Ponurego (i jego
odwetowej akcji na pociąg pasażerski) na drugi etap, w którym zginęły
głównie kobiety i dzieci? Ta wiedza w NICZYM nie umiejsza tragedii, ale
stawia ją w innym świetle....
Ostatnio słyszałem opowieść partyzanta, który na kresach wschodnich brał
udział w walkach z UPA. Piekne i szczytne, prawda? Opowiedział jak
Ukraińcy wymordowli polską wioskę. Potem opowiedział o rewanżu na wiosce
ukraińskiej...

To jest WOJNA i jej wybory moralne... I trzeba dbać by nie wybuchła, a
nie o to zeby wiedzieć jak na niej walczyć

Stalker