lazurki napisał/wrote dnia/on 2006-12-01 12:37:

> - nie pozwala innym dojść do głosu
> - wymusza pewne zachowania (np. przyniesienie cukierków do przedszkola)
> pod groźbą niebawienia się z delikwentem
> - każe innym dzieciom smiać się z wad jednej z dziewczynek (najlepszej
> zresztą przyjaciółki)
> - do tego stopnia się szarogęsi, że nakazuje dziewczynkom jak mają się
> czesać, czy ubierać.

Moja córa miała taką włąśnie "toksyczną" koleżankę w przedszkolu -
to była jej najlepsza przyjaciółka, dopóki córa spełniała jej
życzenia. Jak przestała spełniać - tamta zaczęła inne koleżanki w
grupie nastawiać przeciwko mojej córce. Na szczęście nie wszystkie
dziewczynki pozwoliły sie ustawić, ale córa zerwała z nią kontakty.
Teraz spotkały się w gimnazjum, tamta oczywiście koniecznie chciała
być jej koleżanką, siedzieć z nią w ławce, razem z nią jeździć do
szkoły itp, itd. I słyszę, że znów zaczyna próbować dyrygować moją,
nastoletnią już córą. Zdaje się, że jej matce nikt w przedszkolu
nie zwrócił uwagi co sie dzieje i dziewczyna nic się nie zmieniła.

Uważam, że takie zachowania trzeba tępić w zarodku, bo z dzieci o
podobnych skłonnościach wyrastają osoby skłócające ze sobą swoje
otoczenie. I sądzę, że pomocna może być pomoc psychologa.

Pozdr,
--
ŁK