> Ale to ona ma pracę a nie ja.
> Prace tam muszę spisać na straty, żałuję bardzo bo mam tam przyjaciół i
> włożyłam wiele wysiłku, żeby wszystko było idealnie dopracowane.
> Idę na wychowawczy i będę szukać czegoś dla siebie.
> Nie martw się napewno wszystko się ułoży:)))

To teraz ja się wyżalę. 5 lat temu kiedy byłam w ciąży zatrudniono na moje
miejsce inną osobę. Spakowano wszystkie moje rzeczy i oddano mi, kiedy
przyszłam do pracy z kolejnym zwolnieniem.
Niestety ciąża skończyła się w 20 tyg. i wtedy okazało się, że nie mam gdzie
wracać. Mój szef w towarzystwie prezesa firmy nakłaniali mnie do złożenia
wypowiedzenia. Odmówiłam im i wtedy zaczęło się piekło. Ciągnęłam zwolnienie
jak długo się dało, niestety nadszedł dzień, w którym miałam wrócić do
pracy.
Ponieważ mój maź pracował w tej samej firmie i miał dość dobrą pozycję
(zarobki też) podjęliśmy decyzję, że jednak złoże wypowiedzenie. Pan
dyrektor przyjął to wypowiedzenie i słownie zwolnił mnie z obowiązku
świadczenia pracy. Jakież było moje zdziwienie gdy po kilku dniach przysłano
mi pocztą zwolnienie dyscyplinarne z powodu niestawienia się do pracy.
Złożyłam pozew do sądu pracy, spawa trwała 2 lata, był to wielki koszmar w
moim życiu. Ludzie z którymi pracowałam, byłam zżyta, spotykałam się
prywatnie zeznawali w sądzie przeciwko mnie. Nie mogłam nigdzie znaleźć
pracy z świadectwem pracy, które otrzymałam (rażące naruszenie dyscypliny
pracy). Sprawa zakończyła się pomyślnie, dopiero w momencie, kiedy mój mąż
zmienił pracę i mogłam powołać go na świadka. Dostałam odszkodowanie i
zmieniono mi świadectwo pracy. Żal jednak pozostał. Utożsamiałam się tą
firmą, wielokrotnie siedziałam po nocach żeby doprowadzić wszystkie sprawy
do końca, wielokrotnie chwalono moją pracę (nawet osoby współpracujące z
naszą firmą), a później potraktowano mnie w taki sposób. Byłam drugą osobą w
tej firmie, z którą z powodu ciąży rozstano się w taki sposób.

Znalazłam pracę w polskiej firmie. Źle się tam czuję, denerwuje mnie system
zarządzania, układy i ogólna niemoc. Udalo mi się urodzić dziecko:-)) W
październiku kończy mi się wychowawczy. Wiem, że mogę tam wrócić, pracować
i nikt mnie nie zwolni. Co z tego, skoro to już nie to.

Kasia