Dążenie do zawarcia związku małżeńskiego ON z kimś zdrowym wydaje mi
się podejrzane. Nawet jeśli jest to ktoś wg swojego mniemania
samodzielny, czy nie ma w tym nuty szukania bezpieczeństwa, tak w
razie czego? Pytanie dla tych, którzy tak idealizują miłość, która
niby powinna przekraczać wszystkie bariery: czy chcielibyście być
ciężarem dla tego, kogo kochacie? Oczywiście każdy może stać sie
ciężarem dla drugiej osoby, ale trudno wymagać od kogoś podejmowania
takiego ciężaru na dzień dobry. Panowie niepełnosprawni, czy jesteście
pewni, że oprócz miłości możecie dać paniom, które pokochacie,
poczucie bezpieczeństwa niezbędne im do stworzenia domu?

DD