A tymczasem role są ustalone. Kapłan mówi, a wierny słucha. Ksiądz wciąż wydaje się
być postrzegany przez lud jako osoba nieomylna i obdarzona dużą władzą szczególnie na
wsiach i w mniejszych miastach. To raczej jemu ludzie służą, niż on ludziom, jak
chciałby duch ewangelii. On jest panem a wierny poddanym. Wydaje się to być
zrozumiałe w świetle, opisywanej niedawno przez miesięcznik "Znak", zapomnianej
genealogii Polaków. Otóż mitem jest, że wywodzimy się ze szlachty lub arystokracji. W
miażdżącej większości jesteśmy potomkami chłopów umęczonych wielowiekowym
zniewoleniem przez swoich panów. Całkiem możliwe, że ta mentalność feudalna tkwi w
Polakach do dziś i znajduje wyraz w naszej narodowej pobożności.

Pokazać wiarę przez pomnik

Swego rodzaju symbolem odzwierciedlającym tę właśnie cechę polskiej religijności jest
monumentalna figura Jezusa ze Świebodzina, wzniesiona przed paru laty. Polski
Chrystus, najwyższy na świecie, w odróżnieniu od tego z Rio de Janeiro, nie jest
zbawcą, lecz królem w koronie, który panuje niepodzielnie nad swoim poddanymi. Rzeźba
ta zdaje się mówić więcej o autorach i odbiorcach monumentu niż o samym Chrystusie.


http://m.wyborcza.pl/wyborcza/1,105709,13415205,Kato
licyzm_rozlegly_jak_morze__plytki_jak_rzeka__list_.h
tml