Dziękuję Wszystkim za WSZELKIE komentarze, za te życzliwe, które
podniosły mnie wtedy na duchu i te równające mnie z przysłowiową ziemią, a
raczej moje "materialne" podejście do życia. Chciałabym tylko jedno
sprostować, jestem osobą bardzo emocjonalną i kocham swojego męża. Bardzo,
aczkolwiek nie uznałam wtedy za stosowne o tym pisać, chciałam opisać "suche
fakty".
Niestety gdy isnieje konflikt finansowy ( akurat tą przyziemną sprawę
mamy ciągle niepoukładaną i DLATEGO byliśmy u psychoterapeuty- to dla Tych,
którzy pisali, że na ten temat nie rozmawiamy ) zmieniamy się diametralnie,
nie potrafimy w tej materii wypracować sobie kompromisu. Jesteśmy ludźmi o
skrajnie innych mentalnościach "oszczędniościowych", tak wynieśliśmy pewnie
z rodzin. Wtedy zamieniamy się we wrogich sobie ludzi, każdy próbuje
wywalczyć dla siebie minimalne straty... Ja WIEM, że to przykre, ale
przecież próbuję/my iść na jakiś kompromis, tylko nam nie wychodzi... I
wtedy ogarnia mnie smutek i poczucie przegranej, dlatego się Wam pożaliłam,
a właściwie chciałam poznać inne modele...
Na początku małżeństwa mieliśmy wspólne konto, po jakimś czasie zoztało
załozone drugie osobne (zapewne z powodu mojego "hulaszczego" podejścia do
życia;) Oboje mamy dostęp do obu, ale NIGDY nie korzystamy z konta partnera,
tak więc wszystko zależy od jego dobrej woli:)
Od tamtego listu dużo się zmieniło, m.in. dlatego "zniknął" z grupy.
Było bardzo, bardzo trudno. Ale okazuje się, że mój "desperacki" krok w
opisaniu tego co myślę na zewnątrz bardzo nam pomógł. Zrozumieliśmy wiele i
jesteśmy w trakcie opracowywania nowych regół tej gry. Mamy nadzieję, że tym
razem się uda, ja będę czuła się bezpieczniej w tym związku a mój TŻ
przestanie posądzać mnie o "utracjuszostwo". Wspólnie stawiamy sobie właśnie
nowe cele.
I, proszę, trzymajcie kciuki. Tym razem się będzie inaczej niż zazwyczaj, w
to wierzę!

Jeszcze raz BARDZO DZIĘKUJĘ - WSZYSTKIM!

Już nie-Załamana