Samo słowo "gorszyć" ma DWA różne znaczenia.
W pierwszym to czynić kogoś gorszym, namawiać do złego, zachęcać,
niszczyć, zabijać w nim ducha. Na przykład przez pornografię czy
narkotyki (pierwsza działka free)
Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy
wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i
utopić go w głębi morza.
Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz
biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie.

Drugie znaczenie to wydziwiać, potępiać, czasami bez powodu, z urojoną
wyższością.
A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: Trudna jest
ta mowa. Któż jej może słuchać? (61) Jezus jednak świadom tego, że
uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: To was gorszy? (62) A gdy
ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem?

Należy więc rozróżniać te znaczenia i strzec się robić coś pozornie
dobrego dla ludzi zakłamując prawdę i tłumacząc "a ja nie chcę gorszyć".
Kiedyś pisał na jakąś grupę młody człowiek, którego matka zmuszała do
przyjmowania Komunii nawet gdy nie był u spowiedzi. "Bo co ludzie
powiedzą". I przez to dopuszczał się świętokradztwa.
Inna rzecz: u Drzyzgi był jeden ksiądz, który przyznał się do wizyty w
agencji, i mówił o innych grzechach seksualnych do których wstydził się
przyznać (ale najpewniej chodziło o masturbację)
To nie dość że popełniał te grzechy, to przyjmował świętokradczą
Komunię, tłumacząc że w przeciwnym razie będzie "gorszył" wiernych. (To
znaczy wierni zobaczą że ma grzech)

Dla mnie natomiast absurdem jest niepozwalanie rozwodnikowi żyjącemu w
czystości przyjmować Komunii w parafii, "bo będzie gorszył tych, którzy
myślą że żyje on w grzechu".
Moim zdaniem źle jest gdy wszyscy myślą jacy my dobrzy jesteśmy a
jesteśmy źli, natomiast sytuacja przeciwna, gdy jesteśmy w pewnej mierze
dobrzy a inni nas oczerniają, tylko służy nam w wieczności.