Od paru lat uprawiam kilka odmian, i co zrozumiałe, mam trudną do opanowania
chęć pozyskiwania nowych. Jednak, zanim zacznę wydawać w nieprzemyślany sposób
pieniądze, chciałbym uzyskać odpowiedź na kilka naiwnych pytań. Proszę o
odpowiedzi zrozumiałe dla średnio doświadczonego amatora.

Dzikie przylaszczki: pospolita i siedmiogrodzka, kosztują tyle, co paczka
papierosów. Wystarczy miesiąc nie palić i już w ogrodzie jest ładnie.

Odmiany: Alba, Rosea, Mottled Leaf a nawet Buis Strian to równowartość 2-3
paczek papierosów, czyli jeszcze lepiej dla zdrowia.

Odmiany: Stellata, Dark Blue, Pure White, to już flaszeczka brandy i dylemat:
co jest zdrowsze?

Ale od ceny niektórych przylaszczek z grupy japońskich zaczyna się kręcić w
głowie: Hakurian – 370 zł, Tamamushi – 450 zł, P. Petersen – 450
zł.

Zatem nurtują mnie następujące pytania:

1. Czy to są to ceny drenażowe, czy takie są koszty produkcji?
2. Czy są u nas inne, równie ładne, ale tanie przylaszczki?
3. Które odmiany są równie odporne na mrozy jak gatunek?
4. Które odmiany można siać albo dzielić, a które tylko invitro?

Ceny i nazwy przylaszczek są z cenników, jak jest źle to proszę poprawić.

Z nadzieją na dobre wiadomości: Jacek Gucio.



--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/