Użytkownik "Aktywa" napisał w wiadomości
> Witam, jestem nowy na forum. Mam pewien problem. Chciałbym się chyba
> wygadać bo jak można pomóc w takim przypadku?. Nie nawidzę lizusów i
> każdego o słabej osobowści. To chyba bierze się z wygórowanych
> ambicji i mojego parcia na sukces. Pewnie teraz kilka osób dało by mi
> nagane, hee. No cóż, mam dla siebie sposób na życie i go realizuję ze
> skrupulatnie. Chcę dojść w swoim krótkim życiu do konkretnych
> umiejetności, pieniedzy, chcę się otaczać konkretnymi silnymi
> osobowościami. Jednak cały czas coś nie tak. A to kolega w pracy
> udaje że pracuje i bierze za to kasę. Opanował do mistrzostwa
> umiejetność wchodzenie z wazeliną przełożonym wiec każy mój atak na
> tego lesera konczy się atakiem na mnie przez kierowniczke. Jezuuu,
> czemu ten świat jest taki porąbany, czy zawsze trzeba robić takie
> układziki by się ustawić w towarzystwie. Ja sie nie podlizuje, jak
> mnie ktoś rozlicza to biore to na barki i nie popelniam blędów
> wiecej. Inni mają to w głębokim poważaniu ważne by mieć kumpla tu i
> tam i jest dobrze, nikt mu nie podskoczy. Studiuje... to też jest
> pole do popisu dla ludzi o mocnych nerwach, każdy prowadzący uważa
> się z Bóg wie kogo i jemu się nie zwraca uwagii. Tutaj znów robie
> błędy bo jak coś widzę to od razu mówie, no i skucha. Gorsze oceny.
> Ostrzejsze traktowanie. Czy uważacie, że tak juz musi być, że jednych
> się nie tyka? A innych można ...bo to psy? Nie mają znajomości.
> Staram się przez życie przejśc bez układowo bym na starość sobie nie
> pluł w brode, że tego wygryzłem, tego podkablowałem, tego załatwilem
> bo miałem możliwość itp itd. Nie wiem czy takie myśli dopadają
> człowieka u schyłku czy to może mój wymysł. Uważam, że bycie świnia z
> układziku to najsłabsze co może być, takich ludzi powinno się gnębić.
> Ale tak nie jest, własnie mnie "gnębią", bo nie chodzę na herbatkę z
> szefem, nie smaruję wazeliny jak tylko widze kogoś ważnego w zasiegu
> wzroku. Mnie to wku... maxymalnie i bym chciał takiego kogoś od razu
> zdemaskować, chciałbym by wszyscy wokół wiedzieli co to za ziółko.
> Ale nikogo to nie obchodzi! . Tylko mnie. Co za frustracja.
> Zastanawiam się jak to by było gdybym też był takim kolegą
> wszystkich dookoła, by zabiegać o wzgledy kogo trzeba. Czy miałbym
> szacunek do siebie? Czy uścisk ręki szefa jest ważniejszy od szacunku
> do siebie. Przecież to taki sam człowiek jak ja, też ma problemy z
> nadwagą, też ogląda do późna telewizję itp. Wiec kim on jest takim
> nadzwyczajnym bym musiał skupiać uwage na jego sympati do mnie?
> Nikim, prawda. To powinno przyjść samoczynnie, jesli widzi, że znam
> się na pracy, którą wykonuję to powinien mi zaufać potem może jakaś
> sympatia. Ale nie! Mam w pracy kolesia 45 lat, całe życie się
> przebujał z pracy do pracy nigdzie nie zagrzał miejsca, teraz jest
> elektronikiem z nadania a nie potrafi nawet trzymać lutownicy w
> garści, i cóż tyle lat doświadczeń zrobilo z niego przydupasa z
> czerwonym paskiem. Ja jestem za młody na to. Nie portafie leżć do
> kierowniczki, która jest niezrównoważona emocjonalnie i opowiadać o
> problemach w rodzinie by się zbliżyć. Kurna to prywatne sprawy, to
> jest cios poniżej pasa. Taraz jak gostkowi sie nie chce isć do pracy
> to mowi, że go plecki bolą i dostaje zwolnienie na 2 tyg. Ja zgodnie
> z prawdą chodzę dalej codzień i mnie szlag trafia. Jak pogodzić się
> taką sytuacją???? Prosze o opinie. Pozdr.

> PS. Może przestać być uczciwym i fair wobec innych ludzi, da mi to
> upragnione wyzwolenie? Jak oni mi, tak ja im i też oszukiwać i kręcić?

Moim skromnym zdaniem masz nieodpowiedni stosumek do ludzi. Jawią Ci się
jak jedna wielka klika współdziałająca na korzyść swoją, a pośrednio
przeciw Tobie. Poza tym widzisz w nich (przynajmniej o nich tylko
mówisz) wady kumoterstwa, kolesiostwa, donosicielstwa - tylko Ty jesteś
w porządku. I jeszcze nikt nie zwraca na Ciebie uwagi.
Pomyśl o jakimś zdrowym dystansie do siebie.
Ci ludzie, których potępiasz może po prostu ze sobą współpracują i stąd
bierze się ich zażyłość. Mają jakieś wspólne cele. Nie da się samemu
osiągnąć sukcesu. Musisz oprzeć się na ludziach i mieć z nimi jakieś
relacje. Na tych relacjach możesz do czegoś dojść jedynie. Nikt nie jest
doskonały, więc trzeba ludziom wybaczać ich wady oraz pomiętać, że ty
też wad nie jesteś pozbawiony. Najwyżej masz inne.

--
pozdrawiam
michał