M&C napisał(a):

> Nie wiem jak złośliwą, ale trochę mnie drażni postawa oddanie życia za
> Ojczyznę= patriotyzm.

Dlaczego? Dla mnie to coś, co zasługuje na najwyższy szacunek.
Choćby ze względu na to, że dzięki takim ludziom ja życia dla Ojczyzny
poświęcać już nie muszę.

> Rozdmuchiwanie klęsk zamiast świętowania
> zwycięstw.

Ja tego tak nie odbieram. Zwycięstwa przecież również świętujemy.

> Nawet rocznice zwycięstw są (były?) głównie apelami
> poległych.

Owszem - bo to dowód, że nadal czci się pamięć tych ludzi.
Nawet jeśli ich działania zakończone były klęską.

> Szumnie się obchodzi rocznice przegranych powstań, a
> przecież były w naszej historii powstania, które nie zakończyły się
> kompletną klęską. Ile się o nich mówi? Choćby na lekcjach...

A nie mówi się?

> I to jest smutne, że zamiast, szanując tych którzy oddali życie za
> naszą wolność, patrzeć do przodu, patrzymy do tyłu i rozpamiętujemy
> "co by było..." albo "bo kiedyś..."

Ja patrzę "do tyłu" z szacunkiem dla tych ludzi i schyloną głową.
W jakim celu Ty patrzysz - tego już nie wiem.
Ale mam wrażenie, że Twoja postawa nie odbiega za bardzo od mojej :)

JW