W dniu 2011-07-01 09:56, R pisze:
>
> ch dziedzicznych chorobach, i o tym czy nam wiadomo o naszym braku
> płodności (leczenie/operacje/świnka u nastolatka). Nie wiem czy ten
> wywiad u księdza był jego inwencją własną czy powszechną w KK praktyką
> ale wydał mi się bardzo dobrym pomysłem. I wydaje mi się, że
> zastosowanie takiego pomysłu i przed ślubami cywilnymi też by ludziom
> nie zaszkodziło. Jakieś krótkie przeszkolenie (na kształt kursu
> przedślubnego) w temacie praw i obowiązków małżonków oraz psychologii
> bycia razem powinno (wg. mnie) wręcz trafić do szkół. Ale petycji w
> tej sprawie pisać nie będę ;).
>
>> Nie myślą w pierwszej kolejności o wypytaniu o geny, choroby i długi,
>> ale wierzą, że znają tę drugą osobę na tyle dobrze, żeby kochać ją
>> taką jaką ona jest, nawet jeśli ta druga osoba jest na coś chora (np.
>> zaburzona psychicznie).
>
> I właśnie te osoby postulowałabym nieco ku ziemi ściągnąć zanim same o
> tę ziemię pacną lecąc z dużej wysokości. Bo tak właściwie to osobom
> mocno po ziemi stąpającym to wszystko nie jest potrzebne - im by się
> przydało aby czasami sobie pobujały w obłokach ;).

Ale po co ściągać ich na ziemię i odbierać im te jedne z niewielu
beztroskich i radosnych w życiu chwil?! Owszem, były przecież przez całe
wieki praktykowane małżeństwa "ustawiane" przez rodziców, którzy brali
pod uwagę "najważniejsze" (z punktu widzenia rozsądku) w życiu sprawy -
majątek, dobre geny, status społeczny itd. A przecież i tak te
małżeństwa nie zawsze były szczęśliwe i zdarzały się patologie i
choroby. Dobry wybór partnera powinno się "projektować" u dzieci w
procesie wychowawczym poprzez własny przykład dobrych relacji z
partnerem oraz ewentualnie w okresie "narzeczeństwa" naszych dzieci.
Tego się nie załatwi wywiadem przedmałżeńskim.

Ewa