>
> Nie wiem, ale zaczyna mnie naprawde zadziwiac to myslenie magiczne o
> androgynicznym cudzie, o dwoch polowkach jablka etc.

Bo jest coś takiego!
Wiesz, nie wierzyłam, aż...

Nauczmy sie kochac
> siebie i ludzi i nie czekajmy na ksiezniczki albo ksiazat z bajek: tego
> jedynego!

Czasami nie czekamy, czasami to przychodzi wbrew nam, wbrew wszystkiemu.
I to nie jest ksiaże, to zwyczajny człowiej, ale będąc z nim czujesz, że to
właśnie ta osoba. Ona czuje ciebie, twoje myśli i emocje.
Jesli nawet to wydaje sie głupie, idealistyczne to naprawde się zdarza.
Wiem pewnie na mnie zaraz ktoś nakrzyczy...


To dosyc egoistyczne uznawac, ze tyko jeden czlowiek, czy nawet
> 0,000iles tam procenta populacji to ludzie, ktorych mozna kochac - idealy.
> Jakie kurka wodne idealy? Ludzie sie zmieniaja, dojrzewaja, zloszcza,
> choruja. My tez.

Kochmy lidzi, takich, którzy mają wady... i to wszystko co wymieniłaś.
Ale z jakiegos powodu wybieramy właśnie ich. Nawet często dostrzegamy te wady,
ale jakie to ma znaczenie.
Pojawia się coś większego, silniejszego...

> Uczucia nie powinny byc slepe i przypadkowe - jezeli tak, to sa jak
> zwierzecy instynkt.
> Istnieje cos takiego jak wzajemna atrakcyjnosc, podobna hierarchia wartosci,
> podobna wrazliwosc. Ale nie jedna magiczna osoba, ktora jest nam zapisana w
> gwiazdach.
> Czesto slychac pytania: "skad mam wiedziec, ze to wlasnie ta/ten
> jedana/jedyny?". Potrzebne jest dokonanie wyboru, bo z gwiazd i przepowiedni
> odpowiedzi nie dostaniemy.

Stą, że tak czujesz. Nieodparcie wraca do ciebie ta myśl. I zeby nie wiem
co ... nie wiedzieć jakie wyjaśnienia, wytłumaczenia i racjonalne podejscie...
to wracasz do tej jednej myśli "z nim/nią"

> Nie uwazam sie za cynika - wprost przeciwnie. Romantyczny paradygmat jest wg
> mnie neurotyczny i deterministyczny. Wydaje nas na lup naglych, niestalych
> emocji - bardzo silnych, niezapomnianych, ale nietrwalych.

pozdrawiam
Marta

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl