cbnet pisze:

> Rozumiem twoją postawę: jesteś zorientowana na obfite popełnianie
> błędów (takie są konsekwencją twojej "filozofii") i wybaczanie sobie
> (z konieczności) tych błędów. No super...

A jaka jest Twoja filozofia? Unikanie błędów? To z kolei prowadzi do
pognębiania siebie za ewentualne błędy popełnione, zgorzknienia,
nienawiści do świata i siebie samego albo do kompletnej inercji. Czyż
nie tak?

> ... tylko że to nie jest dla mnie argument przemawiający za "wyłączaniem
> mózgu". No chyba żartujesz.
> Sorry. :)

Sorry, ale nie wiem, o co Ci chodzi z tym wyłączaniem mózgu. W mojej
filozofii mózg pracuje cały czas. :-)

> Rozwody - czy to nie jest przypadkiem _bardzo_często_ wynik właśnie
> tej filozoffi, która cię tak jakoś niesamowicie "zachwyca"?
>

Niekoniecznie muszą być, o ile nie są koniecznością. Ja nie uważam, że
rozwód jest czymś złym sam w sobie - i to jest właśnie zderzenie naszych
różnych filozofii. :-)

Pozdrawiam
Ewa