stefan <s...@w...pl> wrote:
> W dniu 2017-05-15 o 15:09, Ikselka pisze:
>> Ikselka <i...@g...pl> wrote:
>>
>>> Mój ś.p. Teść, a także ojciec mojej najbliższej koleżanki, deklamowali z
>>> pamięci Goethe'go - w dodatku po niemiecku. Także Owidiusza, Wergiliusza,
>>> Horacego - po łacinie...
>>
>> A nawet po wielu latach, mimo braku kontaktu z ww. językami, jako dziadek
>> moich córek pomagał im w niemieckim, łacinie i francuskim. To się nazywa
>> Szkoła!
>>
>>
> Mój śp Ojciec po powrocie z turystyki wojennej i gorącym powitaniu przez
> Organa przez długi czas nie wspominał o znajomości francuskiego i
> niemieckiego. Pamiętam jak już za Gierka przyjechali do nas stryjowie z
> Nordu i moje zdziwienie jak Ojciec fajnie śpiewał piosenki francuskich
> ulic.... )

Ano, życie też nieraz daje niezłą Szkołę...

--
XL "Ogródek, figi, trochę sera - a do tego trzech lub czterech
przyjaciół. Oto luksus według Epikura." F. Nietzsche