W dniu 2018-05-31 o 00:08, Jarosław Sokołowski pisze:
> Animka pisze:
>
>>> Bardzo słuszny wniosek. Kiedyś z sentymentu kupiłem taką mnielonkę.
>>> Smak dokładnie taki, jak pamiętam. Wspomnienia wróciły. Ale apetyt
>>> odchodzi -- dzisiaj już byle co nie zachwyci.
>>
>> Moim zdaniem smak ma inny. Mnie wtedy smakowało.
>> Ale może Ty masz rację, bo ja nigdy się nad tym nie zastanawiałam.
>
> Ja się bardzo często zastanawiam nad podobnymi rzeczami. Naturę mam
> refleksyjną, jak to mówią. Jak człowiek pomyśli, to rozumie skąd u
> niektórych taki upiększony obraz czasu minionego.

Młode latka, brak kłopotów, częste zażywanie rozrywek kulturalno
oświatowych jak kino, teatr, Operetka, Teatr Wielki, Filharmonia, Teatr
Syrena, tańce w klubach studenckich przy najlepszych zespolach. Znałam
takiego jednego Wojtka z zespołu Marka Ałaszewskiego, który na każdej
przerwie siedział z nami przy stoliku. Jakiś czas temu dowiedziałam sie,
że Anna Jantar dla niego (poznali się w Stanach) chciała się rozwieść z
mężem. Leciała do Polski mu to powiedzieć, ale juz nie zdażyła. To tylko
tak na marginesie napisałam.
>
>>> Bez przesady, nie popadajmy w skrajność. Warszawa wreszcie zrobiła
>>> się miastem do życia.
>>
>> Dla tych co się wożą samochodami i nie muszą łazić albo długo stać przy
>> pasach czekając na zielone światło. Nie stać mnie teraz na taksówki.
>
> Dopiero jak jakiś czas temu przestałem wszędzie "wozić się samochodami",
> zobaczyłem jakie to fajne miasto. Zza kierownicy wygląda zdecydowanie
> gorzej, czasem wręcz fatalnie.

Możliwe, ale mnie od strasznego szumu mknących samochodów głowa pęka.A
ja tak muszę stać i czekać na zielone.Poza tym obecnie zrobilam się
leniwa niecierpliwa oraz duzo nie mogę, nie lubię chodzić. Jeszcze
trzeba szybko zasuwac na tym zielonym przejściu bo tak zrobili, ze w
połowie drogi zapala się czerwone i człowiek denerwuje sie, że nie zdązy
za pierwszym razem, bo drugi raz czekać na światło to jest już
złośliwość tych panów od ustawiania świateł.


--
animka