Uwzględnianie zbyt wielu czynników powoduje zawieszenie się
i pewną bezradność.

Dopiero po ich selekcji sytuacja zmienia się na lepsze.

Tylko jak (w oparciu o jakie/które kryteria) dokonać takiej selekcji,
aby nie zatracić poczucia spełnienia?


Czasem niełatwo być oazą na pustyni.
Przesadne zapatrywanie się w swoje otoczenie może uczynić
z oazy "stare dziwadło".

Coś mi sie zdaje, że twój tata coś-niecoś wie na ten temat,
a jeśli tak, to musi czuć się niezbyt ciekawie widząc jak oaza
stara się poszukiwać spełnienia w integracji z pustynią, co
może zmienić ją w "stare dziwadło".
Oczywiście to _tylko_ hipoteza.

--
CB



"adamoxx1" <a...@p...onet.pl> napisał(-a)
w wiadomości news:geh4dk$oqt$1@news.onet.pl:

> ... Nie akceptuje, to fakt, siebie, swojej "oryginalności" tej naturalnej.
> ... I to moje zdobywanie wiedzy niejako.. męczy mnie psychicznie,
> powoduje że staję się bierny wobec samego siebie i wtedy staje się
> naturalny.