On Thu, 01 Jun 2006 05:48:33 +0200, Flyer <f...@p...gazeta.pl>
wrote:

>eMMA; <1...@u...googlegroups.c
om> :
>
>>
>> Flyer napisał(a):
>>
>> > Problemem jest to, czy przyczyna przez nią zapodana, być może prawdziwa,
>> > jest ta, dla której zerwała z Tobą.
>>
>> Jak dla mnie problemem jest jak się nie złościć...
>
>;)) To jest prawdopodobnie problem "konstytucyjny" [dotyczący większości
>sfer życia autora - złość nie bierze się znikąd, nie jest odosobniona
>wyłącznie do jednego przypadku], więc temat - "jak się nie złościć", to
>zadanie dla psychologa/psychiatry.

Spogladajac wstecz, przyznaje ci sporo racji. Złość, poczucie
osamotnienia spowodowane lekiem przed ludzmi, przed bliskoscia i
tlumienie silnych uczuc to mix ktory doprowadzil mnie tu gdzie jestem.
Poczytalem sobie o enneagramach i najblizej mi do opisu typu 5 czyli
Obserwartora i moze to stad poczucie zycia w słoiku. Ostatecznie fakt,
ze bylem sam przez cale zycie nie wzial sie znikad. Nie wiem jaki
udzial w rozpadzie tego zwiazku mialy moje wlasne cechy charakteru,
ale sadzac po myslach jakie lazily mi po glowie ostatnio i sampoczuciu
to tez niezerowy. Tu jest male miasto niestety i z dostepem do
psychologa czy nawet psychaitry jest krucho. Na razie jakos musze
poradzic sobie samemu.

>
>> Chodzi Ci o to,
>> że dopiero po rozpoznaniu przyczyny złości można ją wyeliminować?
>
>Sensownie i na dłuższy czas? Zaryzykuję - tak. Można się "na chwilę
>uspokoić" lub znaleźć metodę "fizyczną" [np. liczenie, głodzenie,
>ograniczenie snu, wychładzanie organizmu, zmęcznie fizyczne, skupienie
>na jakiejś czynności - np. chodzeniu w szpilkach ;))] na
>uspokojenie/odwrócenie uwagi/obniżenie zdolności emocjonalnych, ale to
>metody, które po pewnym czasie obracają się przeciwko stosującemu.
>
>Dodatkowo - powiedzmy, że w tej sytuacji przyczyną złości jest
>ambiwalencja, likwidujesz ambiwalencję, likwidujesz problem autora.
>
>> Ja znam przyczynę mojej złości (bardzo podobna do opisanej wyżej ;)
>> ) a wcale nie zmienia to faktu, że się złoszczę i nie moge nad tym
>> zapanować...
>> Pisanie nie pomaga - tylko rozgrzebuje emocje :/
>
>Pomaga, pod warunkiem, że idziesz w pisaniu "do przodu/na boki".

Pomaga. Kiszenie gniewu w sobie zdrowe nie jest. Trzeba komus o tym
powiedziec, napisac co dziala jak zawor bezpiecznstwa. Wtedy zlosc
jest nieco mniejsza.

>Zapytam z ciekawości - próbowałaś pisać, czy racjonalizujesz własny lęk
>przed pisaniem/ujawnianiem emocji/znajowaniem odpowiedzi w ten sposób?
>;)
>
>> P.S. To mój pierwszy post - podejrzewam, że złamałam co najmniej
>> połowę Netykiety :/ Poprawię się tylko wytknijcie mi błędy ;)
>
>No nie wiem. Za dwa pifka przymknę oczy na oczywiste błędy, typu .... i
>typu .... . O kardynalnych nie wspomnę, bo musiałbym sobie zażyczyć
>zgrzewki pifka. :))
>
>Flyer