On 10 Sty, 23:39, "Chiron" <c...@o...eu> wrote:

> Wroce do "mojej" definicji:
> "Pokora jest warunkiem uzyskania dojrzalosci duchowej oraz psychicznej" Mamy
> tu imo wszystko, co potrzebujemy do zrozumienia pokory. Opisowa, dobra
> definicja ukazujaca pokore jako stan ducha, czyli cos, co wynika z
> prawdziwych intencji- a nie tylko z obserwowalnych zachowan. Zauwaz, ze np
> ktos wstepuje do klasztoru i myje nogi zebrakom. Czy jest pokorny? Tego
> mozemy sie dowiedziec, jak poznamy jego prawdziwe intencje: moze to robic z
> prawdziwej pokory ducha, a moze np wykonywac polecenia innych mnichow, a
> wewnatrz gotowac sie ze zlosci- tylko wtedy to bedzie znaczylo cos zupelnie
> innego, niz pokora.

I jeszcze malenki piesik, odnosnie tych slow, bo tak mi sie
napatoczyly inne skojarzenia.
Imo zdaniem, przykalad z umywaniem publicznym stop, nie tylko, jest
wlasnie trafnym unaocznieniem czym własnie pokora nie jest. Dlaczego?
Otoz, zeby pojac lekcje pogladowa Jezusa, do ktorej jako zrodla i
wzoru sie ewidentnie odwolujesz, nalezaloby wziac pod uwage kontekst
zdarzen i okolicznowci w jakiej ustanowil on jej wzor.Dlaczego? Bo to
fundamentalne. Tego wieczora, kiedy zaczal obmywac uczniom stopy(co
zreszta nie bylo upokarzajaca czynoscia, majaca pejoratywny charakter
a jedynie nalezalo do normalnych czynnosci niewolnika ew, gospodarza)
uczniowie Jezusa wpierw, po raz n-ty, zaczeli sie klocic, kto z nich
jest w tym gronie najwaznieszy. Byc moze gdyby nie bylo tam Jezusa,
ktory byl niekwestionowanym liderem w hierarchi, to ich sprzeczka nie
bylaby w pewnym sensie bezpodstana i aż tak niestosowna. Na sposob
ludzki, mogli np. sadzic, ze wyzsza pozycje w oczach Mistrza jak i
ludzi ma Mateusz, gdyz jako poborca podatkow, cos tam szkoly musial
liznac. A moze Piotr, najczesciej zajmujacy stanowisko w roznych
zagadnieniach - no i najstarszy, doswiadczony. A moze Jan, ktorego
Jezus wyjatkowo lubil. Jednak skoro byl tam Jezus i jako____!!!syn
Boga!!!____ wykonal czynnosc, ktora powinien byl wykonac na nim i
innych (i to bez zbednych ceregieli i fanfar), ktorys z apostolow, to
oni popelnili wielki nietakt, ze wywyzszali sie miedzy soba. Warto
zwrocic uwage na te relacje, gdzie widac, ze lekcja pokory zadzialala,
gdyz Piotr wyraznie sie zawstydzil, natomiast Jezus mowiac zeby tak
czynili sobie na wzajem, niemial bynajmniej na mysli, publicznego
mycia nog do konca swiata i o jeden dzien dluzej. Bo o ile rytualal
moze wejsc w krew na tyle, ze czlowiek jest w stanie wykonywac go
niemalze automatcznie badz z pieczolowitoscia ladnego dla oka
ceremonialu, o tyle "podeptanie sie' na codzien = ustąpienie
\ustepowanie " przedkims kto jest od nas o wiele mnie znamienity i
powiedzmy - nie dawnie mu odwetu choć wyraznie niesprawiedliwie nas
potraktowal a do tego,"rzauca sie jak wesz na grzebieniu" kompletnie
nie majac argumentow podpierajacych wasne pieniactwo - jest juz
wieksza sztuka.I to nie: sztuka dla sztuki. W tym przypadku, o ktorym
wspominasz to na sam poczatek przejawem pokory, byloby wystepowanie w
ubarniu nie odrozniajacym i nie aktentujacej wyraznie wyzszej pozycji
nad reszty - chociaz, tak jak mówie, pokora to nie pokazowka. Zdaje mi
sie rowniez po glebszym przemysleniu, ze jej przejaw, moze zauwazyc
tylko ktos, kto sie naprawde przyglada, poniwaz ona(pokora) jest
ciacha - nie trabi przed soba, tak jak Jezus nie umyl uczniom stop na
srodku swiatynie Jeruzalemskiej. To tyle, tak mniej wiecej.
--
p?rform?rka