złośliwa wrote:
> Użytkownik "kolorowa" <v...@a...pl> napisał
> | Masz dystans do przywódców i tego też oczekujesz od Weroniki. Ale
> | równocześnie oczekujesz, że będzie się podporządkowywać Tobie dlatego, że
> | tak?
> |
> nie rozumiem, jeśli dzieci nie widzą pewnych autorytetów w rodzicach to w
> kim mają je widzieć ? W koleżankach z klasy ?

w zyciu "klasowym" wiekszymi autorytetami bywaja kolezanki. bo
to nie rodzice siedza z dzieckiem w klasie przez iles godzin
dziennie. ale nie przejmuj sie, w sprawach _naprawde_ waznych
pozostaniesz autorytetem :)

> nieprawda - nigdzie nie pisałam że chcę jej tego nauczyć. Chcę wykształcić w
> niej niepoddawanie się opiniom i sugestiom klasowego guru. Bo nie wierzę że
> dziecko które akceptuje swój wygląd przez 14 lat, które same sobie się
> podoba na raz stwierdza że ma krzywy nos, odstające uszy, za małe piersi i
> że wypadałoby coś zrobić z włosami - musi to byc podyktowane chwilowym
> zauroczeniem kimś kto akurat ma wpływ na dziecko.

a ja zawsze myslalam, ze takie watpliwosci na temat swojej
fizycznosci to dosc normalny objaw nastoletniego dojrzewania. czy
jest na sali kobieta, ktora za mlodu nigdy nie podejrzewala,
ze cos ma za male, za duze, za srednie, za krzywe albo za
proste? :) rodzicielska akceptacja ("dla mnie zawsze jestes
piekna coreczka/synkiem") nie wystarczy, by wyeliminowac
u dziecka wszystkie watpliwosci i zaszczepic wieczna pewnosc
siebie, i nie jest to wina tajemniczego "kogos, kto ma
wplyw na dziecko".

-- kasica