@ pisze:

>>> Dlaczego uważasz że izolacja styropianem, która działa dobrze
>>> w zimie miałaby pogarszać sprawę w lecie? Styropian nie ogrzewa,
>>> on tylko stanowi barierę dla przewodnictwa ciepła, izolację.
>
> Dlatego, ze od kiedy ocieplili nim nasz blok, w lecie zdychamy
> z goraca. Wlasnie przez to, ze stanowi bariere.
> Wystarczy tydzien upalow, zeby mieszkanie nagrzalo sie jak sauna,
> a jak juz sie nagrzeje, to styropian trzyma cieplo jak w termosie
> i nawet calonocne wietrzenie "na przestrzal" niewiele daje.
> Przepraszam, ze odpowiadam pod postem Jaroslawa, ale w mojej poczcie
> Twojego posta niestety nie widze.
>
>> Więcej powiem -- wystarczy zimą przejechać się do południowej
>> Europy, kiedy to sezon budowlany w pełni, aby zobaczyć wielką
>> akcję okładania styropianem czego się tylko da. Sezon grzewczy
>> trwa miesiąc czy dwa, lub zgoła nie ma go wcale, ale oszczędności
>> na klimatyczacji po zabiegu termoizolacji są ogromne.
>
> Jarku, u nas jest akurat odwrotnie.
> Kilka lat temu zainstalowali czujnik temperatury, dzieki ktoremu
> w zimie automatycznie zmniejsza sie grzanie w kaloryferach, kiedy
> podnosi sie temperatura na zewnatrz. To bylo swietne rozwiazanie,
> bo zimy mamy ostatnio malo "zimowe". Dzieki temu rozwiazaniu
> rzeczywiscie sa oszczednosci (nie takie, jakich spoldzielnia
> oczekiwala, bo w zasadzie zimą wszyscy lokatorzy przykrecali
> kaloryfery w domu, ale przynajmniej na klatce schodowej nie bylo
> tropiku). Natomiast w lecie ta termoizolacja jest przeklenstwem.
> Jak juz sie budynek nagrzeje letnimi upalami, to nie ma sposobu
> na ochlodzenie mieszkania. Nawet klimatyzatory niewiele pomagaja.

Trudno mi polemizować z subiektywnymi udczuciami, ale wszystkie
zjawiska fizyczne z tym związane są dokładnie poznane i dobrze
opisane matematycznie. Masywny budynek o dużej pojemności cieplnej
otulony izolującym termicznie styropianem traktowany jest jak
układ całkujący. Nie wdając się nadto w teorię, układ taki uśrednia
temperaturę na wyjściu (czyli we wnętrzu budynku), a przynajmniej
"stara się" niwelować drobne i krótkotrwałe zmiany na wejściu (na
zewnątrz).

Całkować można wszystko, nie tylko temperturę. Kiedyś dla takich
fizycznych układów, jak ocieplony budynek (lub statek kosmiczny),
tworzono model z kondensatorów i oporników, a układ elektryczny,
który inne wielkości fizyczne symulował wielkością potencjału
elektrycznego, nazywano "komputerem analogowym". Dzisiaj się nie
symuluje, dzisiaj się po prostu liczy. Potrafi to zrobić malutki
procesorek ukryty gdzieś przy kotle centralnego ogrzewania, nie
trzeba do tego maszyny matematycznej rozświetlonej tysiącami lamp
elektronowych.

Ale liczyć trzeba. Wróćmy teraz do tego zewnętrznego elektronicznego
czujnika. On stale mierzy temeraturę i wraz z kumplami liczy swoją
całkę dla temperatury zewnętrznej. A mając dane na temat rezystancji
termicznej ścian i związanych z tym strat ciepła, wylicza brakującą
do bilansu energię -- i tak steruje piecem (lub wymiennikiem), by
te straty wyrównać. I wie to wszystko z koniecznym wyprzedzeniem.
Bo -- znów pomijając matematyczne szczegóły -- każdy układ całkujący
można scharakteryzować wielkością zwaną "stałą czasową". Dla budynku
jest ona z reguły dużo większa niż 24 godziny. Oznacza to, że ktoś
(człowiek) lub coś (czujnik, termometr) zamknięty w środku, o zmianach
na zewnątrz dowiaduje się dopiero po kilku dniach.

Tutaj zwykle wpadamy w pułapkę. O układzie elektronicznym niektórzy
mówią, że jest inteligentny. Pozbawiony jest jednak uczuć i zdolności
do refleksji. Człowiek, gdy po chłodnych dniach zaczną się upały, cieszy
się jak głupi blaszką, że dom ma tak dobrze izolowany, że w środku jest
względny chłodek. Do czasu. Po kilku dniach i tam robi się nadto gorąco.
A wtedy jest zbyt późno, aby schłodzić całe cielsko ośmiopiętrowego
budynku. Trzeba to robić za wczasu, z wyprzedzeniem. W krajach cieplejszych
panują nad tym maszyny sterujące klimatyzacją. U nas pamiętać trzeba samemu.

Może do czegoś przydadzą się moje rady. Wiele za nie oczekuję, ale jeśli
w czasie wielkiego skwaru i śreżogi będę przechodził obok Waszego domu,
to może chociaż szklankę wody.

Jarek

--
-- Ba, w tej chwili trudno mi odpowiedzieć. Mógłbyś na przykład zrobić
wystawę, ze wstępem, z biletami, aby każdy, kto zechce, mógł obejrzeć
najgłupszą maszynę rozumną na świecie; ile ona ma -- osiem pięter?