> Właśnie. Mówić, mówić wszystko, nawet wtedy jak to dla nas nie
zawsze
> przyjemne.
> To znaczy ja np. wolałabym żeby niektóre rzeczy były jasne same z
siebie, bo
> mi trudno o nich mówić, a mężowi trudno o nich słuchać. Ale mimo to,
w
> sytuacjach ostatecznych przełamuję się i mówię. Nie ma reakcji
> natychmiastowej, czasami nawet mam wrażenie, że mówiłam do siebie.
Ale po
> paru dniach okazuje się, że jednak słyszał, wyciągnął wnioski i
wystarczy
> często jeden skromny gest, lub słowo, by narastające czasem
tygodniami
> napięcie, gdzieś bezpowrotnie zniknęło. I znowu świeci słońce :-)

Heh, dokładnie tak samo mam. Wydaje się jakby nie słyszał, a jednak za
jakiś czas okazuje się ze dotarło ;-))

Pozdrowienia.

Basia