Sokrates napisał:

> wystarczy po prostu dużo ze sobą
> rozmawiać i przekazywać sobie otwarcie wzajemnie własne
> oczekiwania, nie czekając, aż jej/jego miłość sama się
> domyśli, ponieważ jak to z nią bywa potrafi być ślepa lub
> niedowidząca:-))

Właśnie. Mówić, mówić wszystko, nawet wtedy jak to dla nas nie zawsze
przyjemne.
To znaczy ja np. wolałabym żeby niektóre rzeczy były jasne same z siebie, bo
mi trudno o nich mówić, a mężowi trudno o nich słuchać. Ale mimo to, w
sytuacjach ostatecznych przełamuję się i mówię. Nie ma reakcji
natychmiastowej, czasami nawet mam wrażenie, że mówiłam do siebie. Ale po
paru dniach okazuje się, że jednak słyszał, wyciągnął wnioski i wystarczy
często jeden skromny gest, lub słowo, by narastające czasem tygodniami
napięcie, gdzieś bezpowrotnie zniknęło. I znowu świeci słońce :-)

Ula

--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.soc.rodzina