RobertSA wrote:


> > Pomyśl sobie w ten sposób. Rozmawiasz z jakąś osobą. Ona mówi, że Cię
> > lubi. To czy uwierzysz w małej części opiera się na tym czystym
> > przekazie "lubię cię", a bardziej w jaki sposób to mówi, w jakiej
> > sytuacji i szeregu czynników niewerbalnych.
>
> Nawet w tym przykladzie to "czy uwierze czy nie" niesie daleko mniejszą
> zawartosc informacyjna (1 bit) niz określenie rodzaju uczucia i jego
> obiektu.

Naprawdę nie rozumiem :) Ale się staram. Naprawdę puste słowo "lubię
cię" są ważniejsze dla Ciebie niż cała reszta przekazu? Przecież jakbym
Ci teraz powiedziała "Kocham Cię" (uff, dobrze, że mąż już śpi), to
raczej nie weźmiesz tego dosłownie :)

> Wez inne typy dyskursu, np. mowisz mezowi, co ma kupic w sklepie, albo
> wyklad dla studentow.

No to już rozumiem, skąd nieufność względem danych, które podałam.
nie takie "dyskursy" miałam na myśli :) To jest całkiem inna bajka ;)
Dyskusja do której się odnosiłam w poście nie dotyczyła zakupów, ani nie
spełniała przecież kryterum wykładu :) Także analogiczne dotyczyło to
realu.

> > Komunikat werbalny pozostaje bez zmian, komunikat niewerbalny nadaje
> > mu większość wymowy.
>
> Wymowy? Przedtem pisalas o zawartosci informacyjnej.

Dla mnie w tym kontekście to to samo. Widać dla Ciebie nie :) Masz
konkretny przykład jak łatwo się nie zrozumieć :) Ale się nie będziemy
obrażać, prawdaaaaaaaa? :)

> W dalszym ciagu nie chce mi sie wierzyc, ze chodzi o zawartosc informacyjna
> w reprezentatywnej probie dyskursów.

Nic dziwnego :) Bardzo wielu osobom, trudno w to uwierzyć.

> Osobiscie wole prace zrodlowe od podrecznikow :)

po to jest bibliografia ;) w podręcznikach jest jej dostatek :)

> Jesli wpadnie Ci pod reke link do chocby abstraktu z dokladniejszym opisem
> takiej metodologii, to chetnie zerkne przy okazji.

Będę pamiętać. Wyślę wtedy na priv.




--
Pazdrawiam, Magdalena S. (dzidzia ~IX,X 2004)