Użytkownik Maja <m...@N...gazeta.pl> w wiadomości do grup dyskusyjnych
napisał:

> naprawde bardzo ciezko. Jest przy tym pracocholikiem (czy to sie pisze
> przez "ch"?)

Nie.

> Ufam mu wiec puszczam go bez problemow. Ale dla niego to chyba oznaka, ze
nie
> jestem zazdrosna, wiec nie kocham go.

pogadaj z nim o tym. Może tak ma, że potzrebuje, żebyś od czasu do czasu mu
wypomniała, że wychodzi.

> Wiem, ze rozmowa jest najwazniejsza, ale musze troche ochlonac. I chyba
> wyjechac na jeden dzien i przespac noc.

Maju, _musisz_ się wyspać, żeby reagować normalnie i świadomie. To
podstawowy warunek poprawy sytuacji. Może da sie to tak zorganizowac, żeby
tesciowa choć troche pomogła? Albo ktokolwiek inny?
Przy moim dziecku przez trzy lata miałam niewiele przespanych w całości nocy
i wiem, co mówię
((

boniedydy