EvaTMKGSM wrote:

> Przede wszystkim Grażynko, jesli mogę sugerować - zmień sobie adres ...

Wpisalam adres :) Nie chcialam zeby w pracy mnie rozpoznali - chociaz dla chcacego...

> Powiedz wprost co myślisz ale bez gniewu.
> Nie pozwól się wyprowadzić z równowagi...

Tak zrobie - nieraz juz to robilam ale odnosze wrazenie ze po prostu nie slucha.

> Matka na pewno Cię zrozumie i może Cię przecież odwiedzić sama w święta ?

Matka nie zrobi nic wbrew ojcu - wiec nie przyjdzie. A moze...

> Ty możesz mu dać szansę by przynajmniej pod koniec życia przejrzał na oczy. Z mamą
rozmawiaj jak
> najczęściej, by się nie załamała, choćby telefonicznie.

Bede sie starala ale to trudne - ojciec nigdzie nie wychodzi i on odbiera telefony. I
jeszcze
podsluchuje.

> Wieczne uleganie nie kończy się dobrze ale starać się porozumieć należy zawsze.

Dziwnie sie czuje z ta decyzja.

> Teraz masz szansę, nie przegap jej.
> Trzymaj się i Dobrych Świąt !
> Eva

Dziekuje Ci za dobre slowo. Trudno mi bedzie - cale zycie balam sie ojca i ulegalam
lub unikalam.
Moze na stare lata uda mi sie w koncu od tego uwolnic.
Trzymaj sie i Pogodnych Swiat
Grazyna