Użytkownik "Kaszycha" <k...@n...pl> napisał w wiadomości
news:cgl3j6$16v$1@nemesis.news.tpi.pl...

> On na pewno szanuje ją. Ale czy szanuje siebie? Czy Ona szanuje Jego? Z
jego
> postów wychodzi mi, że nie stawia ją wysoko, wysoko ponad siebie.

Ustalmy coś

Czy ona szanuję jego ? - moim zdaniem tak

Czy on szanuje ją ? - moim zdaniem tak


> > Przecież mu powiedziała może ją to męczyło.
>
> Po fakcie. Powiedziała mu po fakcie. Ja twierdzę, że to znaczy dokładnie
> tyle co i nic. Przed spotkaniem- byłby niesamowity plus ale po????

Tu mamy zgodę.


> Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo??? Poza tym nie mam wrażenia, że R
jest
> zazdrośnikiem. Ma święte prawo do krytkowania spotkań z Byłym.

Sam o sobie pisze że jest zazdrośnikiem.
Ma prawo do przeprosin, co do krytyki to nie wiem czemu służyć wydaje się że
oboję wiedzą że źle działali.
Krytyka żadnemu nic nie da.

> Tak. Bardzo dziwne- zakładając, że rzeczywiście jej zależy na małżeństwie.
O
> nie, że mówi, że jej zależy......

???

> Przeczytaj to co napisałeś. To brzmi tak jakby należało jej postawić
pomnik.

Piszę tylko że jej przewinienie jest niewielkie.

> Przecież nie zrobiła nic nadzwyczajnego. Nie jest żadną bohaterką. Nie
> zrobiła nic ponad to co obiecywała wychodząc za mąż za R. Powiem więcej-
> moim zdaniem zawiniła bardzo. Naraziła małżeństwo na poważny kryzys,
> skrzywdziła człowieka.

Narazili oboje.

> Wcześniej z wygodnictwa. lenistwa, egoizmu, złej
> dumy, tchórzostwa zaniedbała swoje relacje z mężem.

Przecież to R napisał że nie potrzebował czułości.

> Choćby nie wiem jak był
> zamknięty w sobie, oschły, zimny nie miała do tego prawa. Nawet jakby ją
> codziennie bił dla sportu. Jak jej było tak źle - to trzeba było wcześniej
> odejść, załatwić jasno sprawę z R

Bez sensu i przejaskrawiono dla zamydlenia.

> - a potem decydować się na spotkania z
> Byłym czy szukac Pocieszyla. Ale pierwsze załatwić jednoznacznie sprawę z
R.
> Przecież to naprawdę proste.Ale to nie jej styl, prwada? Idąc do ślubu też
> miała niezałatwione sprawy z przeszłości. Dlatego jakoś jej nie ufam.

R o tym wiedział. Nie można jej teraz tego wypominać. To do niczego dobrego
nie prowadzi.
Moim zdaniem wyjasnili sobie cała sytuację i teraz jest czas budowania a nie
wypominania.

> Po prostu maluje mi się jako typ kobiety bardzo wymagającej,
rozpieszczonej,
> pewnej siebie wyobraziłam sobie skrzywienie ust gdy bukiet będzie
> niedopasowany.

A mi sie namalował obraz kobiety zagubionej i bardzo wiernej.
Spróbuj sobie wyobrazić co czuła gdy mąż nie potrzebował jej czułości.
Jak sam pisze R nie potrzebował. Pisze również że był o nią zazdrosny,
a może ona traktowała jego oschłość jako swego rodzaju reakcję zazdrośnika.
Tak jak pisałem wcześniej może czuła że wpadła z deszczu pod rynnę
furiata zamieniła na chłód.

Teraz R obudził się i chce tego co wcześniej odrzucał, przypomne tylko że
jak pisał
robił to bo mu to nie było potrzebne. Kwiaty to była tylko jedna z
propozycji
aby stał się kimś innym niż tylko spokojnym ale zimnym facetem, kimś z
fantazją,
skoro jest z nią 7 lat świetnie wie czym sprawił by jej prawdziwą radość.

> Boję się, że R chcąc dobrze może coś popsuć. No i jakoś nie
> moge pozbyc się wrażenia, że jest nieszczera, nieprawdziwa i pod byle
> pretekstem "dokopie" niezbyt szczerze mówiąc "twardemu" R

Gdyby chciała mu dokopać gwarantuję Ci że zrobiła by to.
Starczyło by aby powiedziała że beznadziejny jako meżczyzna w łózku,
że sex z nim to udręka i R przestał by istnieć. Dostał by obłędu.
Gdyby taka była już mielibysmy post R tego typu.


> Szczerze mówiąc przychodzi mi do głowy wytłumaczenie z tych ciemnych. Żona
R
> potrzebowała az 4 spotkań aby ocenić, który jest lepszy. Nie wierzę, że
idąc
> na pierwsze spotkanie miała w głowie te słowa, które ponoć powiedziała o
> swoim małżeństwie. Ale cos jej się nie spodobało w Byłym i w końcu na 4
> spotkaniu zdecydowała. No i dobrze, że to taka decyzja.

Nie wiem co miała w głowie, wiem co napisał R i wiem jak te spotkania się
skończyły.


> Chcę być dobrze zrozumiana- mają Oboje wspaniałą szansę. I jeśli chcą ją
> rzeczywiście wykorzystac to nie można poprzestać na słodkich słówkach- Ach
> jakże jesteś cudowna, że mnie wybrałaś.... Trzeba się od razu brać do
> ciężkiej pracy. Nad sobą i partnerem.

Tu sie zgadzamy znów.


> Pomóżmy R. Ja mu radzę: patrz i obserwuj.

Ja mu radzę słuchaj i ufaj. Zainwestuj swoją energię w to aby do ich zwiazku
wróciła namiętność.

> Zadawaj pytania i uważnie słuchaj
> odpowiedzi i wierz w to co słyszych ale gdy Cię coś niepokoi to to
> wyartykułuj- choćby i żona warczała.

Ja mu radzę nie snuj domysłów patrz na czyny.
Z tego co pisze to raczej on warczy.
Dodatkowo mu radzę bądź wytrwały.

> Nie ufaj bezkrytycznie.

Zaufanie to zaufanie.

> Bądź mądry.
> Kochaj mądrze.

Tak


> Uwielbiam kwiaty. Ale ważne jest kto, kiedy i po co je wręcza. Znam męża,
> który gdy upił się w trupa na drugi dzień przynosił swojej żonie ogromne
> bukiety.

Ale co to ma wspólnego z tym przypadkiem ?

> Przepraszał się, kajał a potem od nowa. Czy to też jest piękne?

Twój post zawierał podobne użycie kwiatów.

> U R wręczenie dziś bukietu IMHO mogłoby mu przysporzyć więcej problemów
niz
> korzyści, szczególnie gdy wczesniej nie miał tego zwyczaju.

Wczesniej nie potrzebował czułości, czy tego też ma nie zmienić.

Jakie problemy mogło by przynieść wręczenie kwiatów ?

> To zbyt wcześnie.

Jutra może nie być dla nich, takie już kruche jest nasze życie ?

Po co czekać skoro mozna zaczać dzisiaj ?

Jacek