Dnia Sat, 11 Jul 2009 15:54:38 +0200, Stalker napisał(a):

> W rzeczywistości wątpliwość w znaczeniu agnostycyzmu to pęd do poznania,
> pęd do sprawdzenia tego co mu się usiłuje insynuować. "Wątpię, żeby tak
> było", to nie wahanie, tylko deklaracja: "muszę to sprawdzić"

No tak: czyli agnostyk uzależnia swoją decyzję od sprawdzenia
niesprawdzalnego. Bardzo logiczna postawa. Podobna do postawy w rodzaju:
"jeśli u mnie to rak, muszę to sam sprawdzić i od tego uzależnię dalsze
swoje postępowanie" .
:->


>
> W dodatku postawa agnostyczna wymaga bardzo silnej konstrukcji
> psychicznej.

Uważam wręcz przeciwnie.

> Poznanie może się bowiem wiązać zarówno z potwierdzeniem
> jak i z negacją przedmiotu poznania. W kontekście wiary religijnej takie
> dążenie do poznania wiąże się z bardzo dużą odwagą, bo agnostyk musi być
> przygotowany na obie możliwości.

Nie można się przygotować do uwierzenia w coś. Podobnie jak do zakochania
sie w kimś konkretnym.
Wiara to wierzenie BEZ sprawdzania, miłość to kochanie bez uwarunkowań.

> Świat nie może mu się zawalić tylko
> dlatego że okazałoby się, że Boga nie ma...

To się nigdy nie okaże,ponieważ to sprawa tylko i wyłącznie wiary, a nie
sprawdzenia empirycznego.
Dopóki jest choć jeden wierzący, Bóg jest.