Witaj... po 6ciu latach medycyny pozbyłam się wszelkich marzen wyobrażeń a
nawet radości z tego że koncze studia i za pare miesie cy zdobędę
"upragniony" zawód... i jedno postanowiłam: moje dzieci pójda na medycynę
chyba PO MOIM TRUPIE! Żałuje że nie wybrałam innych studiow, bo przez 6 lat
skutecznie stłamszono we mnie wszelkie ambicje, chęci i pragnienia. kiedyś
chciałam być neurologiem dziecięcym. teraz wiem, że jeśli chcę tracic pół
życia (jeśli nie całe) to moge to próbować... wiesz, na cmentarzu, obok
mojego Taty jest pochowana 30letnia lekarka 9zmarła na raka). Rozmawiałam
kiedyś z jej matką i ona powiedziała coś takiego: córka miała tyle planów,
tyle marzeń... i wszystko odkładała na później bo najpierw nauka a potem
przyjemności... i nic nie zaznała z tych przyjemności, tylko ciągły kierat.
wszystko odkładała na później i nie doczekala... Od tego czasu przestałam
się tyle uczyć... tak wyglada medycyna: jeśli masz ambicje dr judyma to
owszem, ale jesli nie to lepiej zawczasu zajmij sie czymś innym. a dziećmi
możesz sie zajmować w ramach wolontariatu. magdalena