p...@o...pl napisał(a):

>> Prosta rada - koniec z wyjazdami i chlaniem.
>
> Hmm. To jest trudna sprawa.
> Nie mogę, tzn. nie czuje się moralnie usprawiedliwiony, tak po prostu
> zabronić żonie kolejnego wyjazdu, ponieważ prawdopodobnie tak może
> wyglądać jej praca, a poza tym te wyjazdy są obowiązkowe...

A wyjeżdżać i nie chlać to się nie da?
A to sorki, nie wiedziałam ;)
I nie Ty powinieneś cośkolwiek zabraniać,tylko ona narzucić sobie rygor.

> W kwestii zaufania: ona nie chciała mi o tym w ogóle mówić, bo dla
> niej to nic nie znaczy (w sensie wpływu na nasze uczucia) i traktuje
> to w kategoriach szczeniackiego wybryku, którego żałuje i o którym
> wie, że nie powinien się nigdy wydarzyć. Ale skoro nie chciała mi
> mówić, to mogę sobie pomyśleć, że jeśli to się zdarzy raz
> kolejny (w końcu jak się zrobi coś raz to można drugi raz) to też
> mi nic nie powie, a ja po jej kolejnym powrocie pomimo zapewnień caly
> czas będę mieć wątpliwości "czy ona aby coś nie ściemnia...?"/

No i tu jest problem. Bo niby lepiej nie wiedzieć, skoro nie ma
znaczenia. Niby lepiej wiedzieć, bo otwarcie powiedziała, nie musiała
przecież.

> Ano właśnie jak wyjeżdżała to tego zaufania miałem dużo, choć
> był to pierwszy taki jej wyjazd. Teraz zaufania jest zauważalnie
> mniej i wiem, że jeśli znowu wyjedzie to mi będzie ciężko jak
> nigdy...

Wiem, byłam kiedyś po Twojej stronie i wiem, że ciężko. Może sprobuj jej
wytłumaczyć, że teraz to Ty potrzebujesz czasu, by odbudować do niej
zaufanie i będzie się to wiązać z Twoimi mało racjonalnym zachowaniami.
Jak mądra jest kobieta to zrozumie,że nie tak łatwo przyjąć do
wiadomości i uwierzyć, że już nigdy nic. I uprzedź, że masz uraz i by w
najbliżyszym czasie wzięła to pod uwagę i unikała dwuznacznych sytuacji,
bo Ci się teraz, przysłowiowo, wszystko z wódką kojarzy.

Eulalka