marenks; <e6eq7p$bae$1@inews.gazeta.pl> :

> ale czy tak czy tak spakowalbym sie
> po to by odpoczac...

Odpowiem inaczej. Tak jak wspominałem wcześniej "spakowanie się" może
prowadzić do konsekwencji niedających się odwrócić. Jako przykład podam
pewną sytuację opisywaną na appm - żona poznała w pracy kolegę, chyba
wyższego stanowiskiem od niej, który pomagał jej w aklimatyzacji i
różnych sprawach, pojechali kiedyś na szkolenie i "stało się" [klasyczny
model]. Kiedy mąż się dowiedział, to doszło do rozmowy, w trakcie której
żona "zdecydowała" o wyprowadzce. Ponieważ mąż nie zaoponował [a niby
dlaczego miałby, przecież to nie on zdradził?], więc żona znalazła się w
pułapce "emocjonalnej wymiany pseudoargumentów". Nie mogła zostać, bo w
jej odczuciu zostałaby bez twarzy i pokonana, nie chciała się też
wyprowadzić, więc całą winę za swoją wyprowadzkę i sytuację przerzuciła
na męża.

Jeżeli ma dojść do "wyprowadzki" to trzeba dokładnie zbadać sytuację i
własne emocje, bo to może być nieodwracalne.

Kiedyś byłem w sytuacji, kiedy słowa pewnej osoby mogły świadczyć o tym,
że powinienem się "wyprowadzić". Zanim to jednak zrobiłem, raz czy dwa
"przycisnąłem" [ale bez agresji] tę osobę "do muru", a ona zresztą
kilkakrotnie potwierdziła moje domniemania, bo jasnej odpowiedzi przed
"wyprowadzką" nie otrzymałem. No to się w końcu "wyprowadziłem". Happy
End'u nie ma. Nawet gdybym żałował własnej decyzji, to pamięć staje się
pomocą - mogę krok po kroku prześledzić argumenty i fakty, "przeżyć"
sytuację jeszcze raz i zawsze wyjdzie to samo - tak musiało się stać.
Ktoś musiał postawić kropkę nad i - dziewczyna albo nie była w ogóle mną
zainteresowana, albo sama nie wiedziała kogo wybrać, a ja nie byłem w
stanie konkurować i dostarczyć dostatecznych argumentów przemawiających
jednoznacznie na moją korzyść. Zresztą co to za wybór, kiedy ciągnie do
dwóch facetów jednocześnie - w takiej sytuacji można dokonać wyboru
racjonalnego, ale emocjonalnego już nie. Wcześniej czy później problem
by powrócił w spotęgowanej formie.

Flyer