On 2011-07-24 22:09, michał wrote:
> Zapomniałem wcześniej zaoponować co do takiej konkluzji, że spełnienie
> wiąże się z naszymi potrzebami.

A konkretnie z realizacją potrzeb.

> Potrzeby nasze są zaspokajane. Zaspokojenie potrzeb nie kojarzy mi się
> ze spełnieniem w rozumieniu satysfakcji z poczynań.
> Zaspokajanie potrzeb wynika z naturalnych konieczności życiowych. To
> Jest silny imperatyw wewnętrzny i nie możemy z potrzeb zrezygnować.
> Zaspokoimy je wszelkimi możliwymi sposobami (także po trupach).
> Spełnienie odczuwamy, kiedy zaplanujemy coś bardziej ambitnego od
> zaspokojenia własnych potrzeb. Na przykład zaspokojenie potrzeb innych
> ludzi,

Realizacja potrzeby czynienia dobra (cokolwiek miałoby to znaczyć).

> sukces edukacyjny

Realizacja potrzeby rozwoju.

> sukces ekonomiczny, [...]

Między innymi realizacja potrzeby bezpieczeństwa.

I tak dalej.

> ale to muszą być konkretne plany, zamierzenia. Kiedy je
> zrealizujemy, możemy uważać się za człowieka spełnionego.
> Ale biada temu, kto przysiądzie na laurach, czego symbolem jest dla mnie
> owo założenie kapci

Anienienie. Założenie ciepłych kapci == nagroda, niekoniecznie na koniec
drogi.

> i zadowolenie z minionego. :)

To chyba dobrze być zadowolonym z minionego? Co nie? :-)

> Poczucie spełnienia to tylko wizualizacja symbolu? Jeśli tak, to jasne,
> że możesz każdy miniony dzień symbolicznie uznać za sukces.

Nie, biało-czerwony materiał (ściereczka) to wizualizacja symbolu.
Tylko do tego się odnosiłem.

> Ach, przepraszam! Nie wiedziałem! Myślałem, że tak sobie tutaj p...imy :)

No to przynajmniej tę jedną rzecz sobie wyjaśniliśmy :-P

> Mógłbyś podać kilka przykładów dziennego zaspokajania potrzeb, które
> dają Ci satysfakcję czy też poczucie spełnienia wieczorem? :)

A choćby te, które Ty wymieniłeś :-P

Piotrek