w poprzednim art. <aim29s$rt$1@news.onet.pl>,
szanowny kol. Loocas pisze, ze:
<...>
> OK. Jakoś to wytrzymam, przeczekam. Tylko co dalej? Ona jest dla mnie
> najważniejsza, kocham ją...

wiesz co.. nie czytalem wszystkiego w tym watku..a nawet gdyby, too i
tak mialbym blade pojecie jak to jest, ale chetnie wskoczylbym teraz na
twoje miejsce. i pewnie mialbym troche trudniej.. ale juz sie takich
sytuacji nie boje. co JA bym zrobil zeby nie zrobic bledu?
oddalilbym sie w takie miejsce gdzie mialbym chwile spokoju, ale nie
pozostawal sam, jakis kupel ktory skoczylby po [pepsi] jak trzeba, ale z
ktorzym nie musialbym za wiele gadac..
oddalilbym sie pewnie po za strefa o najwiekszej temperaturze emocji..
aby sie troche ostudzic.. na chlodno, na TRZEZWO, bez pospiechu a
dokladnie, dajac sobie tez odpoczac, przeanalizowac jakie okolicznosci
sie zmienily, a jakie nie.
i na podstawie tego .. ale nie wybiegajmy za daleko, to juz kolejny etap
bedacy konsekwencja tego pierwszego.


a pytanie
> Ale... Dlaczego oni mi to zrobili?
odpuscilbym sobie, bo to nie mam wielkiego wplywu na przyszloc, juz sie
stalo. kiedys pewnie odpowiedz przyjdzie sama do ciebie.

masz jakies miejse gdzie bedziesz mial chwlie spokoju, jakiegos
znajomego z ktorym nie bedziesz musial za wiele gadac?

a tymczasem pozwol ze i ja sie oddale, bo dawno nie spalem.
trzymaj sie ziemi, nie unos sie za wysoko.


--
Marsel