Radek <r...@o...pl> napisał:
> > A ja wole, zeby moje dziecko umialo sobie tą zupe jednak kiedys
> > ugotowac.

> Po co? Żeby tak jak mama "relaksować się" przy garnkach?

Po to, zeby jak zechce, ją sobie ugotowac.
Bo im wiecej czlowiek umie robic rzeczy tym lepiej.

> Spytaj dziecko starsze czy woli robić zupę czy może jednak
> woli wypad na sanki/narty/rower/kręgle/cokolwiek,
> czy woli obierać ziemniaki czy pooglądac tv, pograć na kompie,
> pójść z kolegami do kina, poczytać książkę.
> A jeśli już odpowie, że woli jednak kuchnię to zastanów się
> czy to nie jest aby empatia, której ślepo nie zauważasz.
> Bo normalne dziecko widząc swoją mamę przy garnkach
> nie powie jej wprost, że woli pograć w piłkę/pobawić się lalkami.
> I tak krąg się zamyka....

Rozumiem, ze umiejetnosci Twoich dzieci ograniczą sie do sportu i
rozrywki :-(

> Ech... informuję niniejszym, że lata 70te już się dawno skończyły.
> Czasy gdy w sklepach była tylko mielonka w puszce, a w barach
> mlecznych kluski na mleku to historia - naprawdę.

Nie przekrecaj - Iwonka mowila o zupie w słoiku.

> Ilość różnorodnych dań gotowych/pół-gotowych, ilość różnego
> rodzaju knajpek, gospod, restauracji jest taka, że przez rok możesz
> próbować czegoś innego - i tak wiele Ci zostanie.

Wiesz co - ja niestety duzo pracuje i akurat jestem zmuszona dosc czesto
jadac w restauracjech/stolowkach itd. Przeszlismy juz z kolegami wszystkie w
okolicy naszej pracy - i niestety - nie jestem zachwycona.
Po jakims czasie wszystko smakuje tak samo.

Moje dzieci stanowczo odmowily jadania w stołówce szkolnej.
Ale są już na tyle duze, ze same przygotowuja
sobie znaczna czesc obiadu (i bardzo sie z tego ciesze :-)))

Pozdrowienia,
Lila
PS. Tym listem koncze swoje wynurzenia w tym watku -
kazdy na szczescie moze zyc jak chce - moze tez wychowywac swoje dzieci
tak by odganiac je od kuchni (bo to tylko slepa empatia), wyrywac z rąk
odkurzacz (nie rob tego czego nie lubisz), karac za obieranie ziemniakow
(przeciez ty na pewno wolisz ogladac TV) :-))))