Użytkownik "David Ciechanowicz" <p...@u...gda.pl> napisał w wiadomości
news:3c5200c1.90952432@sunrise.pg.gda.pl...
> Pomagalem pewnej osobie poradzic sobie psychicznie ze zwiazkiem, ktory
> sie rozpadl. Po dwoch miesiacach pracy stanalem zrozumielismy zarowno
> na czym polega jego problem jak i co spowodowalo rozpad zwiazku. Z
> jednej strony istnieje mozliwosc rozwiazania problemu tej osoby jak i
> naprawienia zwiazku. W obu przypadkach osoba ta znow bedzie
> szczesliwa. Dylemat polegal na tym, ze naprawienie zwiazku nie da jej
> szansy na rozwoj, ale zapewni szczescie na dlugie, dlugie lata.
> Natomiast rozwiazanie problemu tej osoby popchnelo by ja dalej w
> rozwoju i dalo szanse na zbudowanie nowego.
> pomoge naprawic jej stary zwiazek. Doszedlem do wniosku, ze nie kazdy
> musi w zyciu non stop sie rozwijac, nie dla kazdego "dazenie do

Jak dla mnie to brzmi to bardzo podejrzanie, naprawienie zwiazku nie da
szansy na rozwoj??? Jaki rozwoj?
Jezeli ktokolwiek przestanie sie rozwijac w zwiazku, to na pewno nie bedzie
szczesliwy przez dlugie, dlugie lata. Wyrazna sprzecznosc.
Jezeli dana osoba bedzie n a p r a w d e szczesliwa tzn, ze idzie w bardzo
dobrym kierunku, ze wybrala najlepsza z mozliwych drog w swoim zyciu i ze
sie rozwija.
Zycie polega na umiejetnosci wyboru ale jesli dana osoba bedzie uwazala, ze
wybierajac zwiazek cos traci, ze nie bedzie mogla sie rozwijac, to nie
rokuje najlepiej ani temu zwiazkowi ani tym bardziej szczesciu w tym
zwiazku.
Chyba, ze z czasem dojdzie do wniosku, ze to bylo najlepsze co moglo ja
spotkac i doprowadzilo ja "do nirwany" czymkolwiek ona jest.

Lea