Użytkownik "David Ciechanowicz"

> Spojrz na to co napisalem o rozwoju swoich potencjalow. On nie musi
> miec potencjalu, zeby rozwinac sie psychicznie tak, zeby rozumiec
> swoje problemy, itp..

Imo, on ma ten potencjal, a to co Ty robisz, to jest zakladanie blokady na
zrozumienie siebie, swoich problemow przez niego. Poza tym pachnie mi to
manipulacja, wg wlasnych kryteriow usilujesz dociec, co jest dla niego
sluszne, a co nie, zasugerowac mu to. Ty tego nie wiesz i wiedziec nie
mozesz, ale jako psychoterapeuta mozesz mu pomoc uwolnic przekonanie, ze
ktos moze lepiej wiedziec od niego, jakie sa jego autentyczne potrzeby.

> Jest on
> bardzo dobrym biznesmenem, organizatorem i tzw. "dusza towarzystwa" i
> czerpie z tego przyjemnosc. Bedac z Nia nie stanie sie budda, ale
> dzieki Niej jego talenty beda sie rozwijac. To nie jest stagnacja.

Oczywiscie, ze nie. Z tego, co pisales wczesniej stan opisany tutaj jest
niemozliwy do osiagniecia... albo czegos nie zrozumialam.

> Wybor jest wolny, ale ograniczony. Nie zostanie Malyszem ktos kto wazy
> 90kg i ma 170cm wzrostu.

Czy Ty aby nie mylisz autentycznych, wlasnych potrzeb z 'wyscigiem szczurow'
?

> Madrosc to rozumiec swoje ograniczenia i mozliwosci i dokonywac na tej
> podstawie wyboru.

Madrosc to umiejetnosc sluchania siebie, to rozumienie, ze jedyne
ograniczenia istnieja w glowie i umiec je uwalniac..

> Twki we mnie obawa, ze moze on poswiecic
> kolejne miesiace swojego zycia na naprawe czegos co moze nie dac mu
> szczescia pozniej.

Jako psychoterapeta bez problemu powinienes znalezc w sobie ten halucynogen,
ktory produkuje Ci odpowiedzialnosc za cudze wybory.

> Kazda decyzja, jaka podejmie bedzie sluszna, bo jej wlasna???
> Rozumiem prawo do wolnego wyboru. Rozumiem ile piekno zycia straciloby
> na idei, ze wlasna decyzja niekoniecznie bedzie sluszna, ale z tym
> stwierdzeniem nie zgodze sie nigdy. Chyba, ze inaczej rozumiemy
> pojecia "sluszna".

Zalezy czym jest dla Ciebie zycie, w jakich plaszczyznach je postrzegasz,
ale chyba innych niz ja. Od razu wyjasniam, ze nie oceniam tutaj w
kategoriach slusznosci, a tylko innosci.

> Jesli w moim zyciu jest osoba, ktora mnie non-stop niszczy, jesli nie
> jestem zdrowy psychicznie i podejme decyzje o kupnie pistoletu i
> zabiciu jej czy to bedzie sluszne? Moje zycie bedzie lepsze, zniknie
> moj problem, podjelem moja wlasna decyzje, czy to bedzie wiec sluszne?

Dla osoby maltretowanej bedzie ona sluszna, dla Ciebie nie. Ocena slusznosci
czy nieslusznosci zalezy od miejsca siedzenia.

> Jesli moi rodzice chca zebym zostal prawnikiem, a ja na zlosc im pojde
> na ogrodnictwo, to czy bedzie to sluszne?

Jest to ocena z pozycji rodzica. Dziecko natomiast taka decyzja daje dowod
doroslosci i samostanowienia.

> Dodajmy tylko, ze te decyzje podejmuja osoby z problemami i
> nieuswiadamiajace ich sobie - czyli wiekszosc z nas.

Czyli wiekszosc z nas jest w transie i nie potrafi swiadomie i przytomnie
podjac decyzji ? Ekhm... nie zgadzam sie.

> Nie mowie o podejmowaniu decyzje za inne osoby. Ale cholera jasna
> niech nikt mi nie mowi, ze "kazda decyzja jaka sie podejmie jest
> sluszna bo wlasna".
> Dla mnie sluszna znaczy dobra.

Wg jakich kryterow dobra ? Twoich ? A dlaczego nie moich ? Dlaczego mam nie
mowic tego, co uwazam za sluszne ? Dla mnie to dziwne i pachnie mi ktoryms z
izmow.

> A nie widze nic dobrego, gdy neurotyk podejmuje decyzje majace na celu
> podtrzymywanie wlasnego wyimaginowanego obrazu, gdy dziewczyna
> zachodzi w ciaze, zeby zlapac chlopaka, gdy ktos tlucze innych, by
> pokazac jaki z niego twardziel.

Nie widzisz, bo oceniasz tylko skutki i juz chociazby tylko z tego powodu
kazda ocena powyzszych przypadkow bedzie mylaca, krzywdzaca i ograniczajaca.

> Slusznosc i wolny wybor dotyczy ludzi zdrowych.

Z ktoregos Twojego innego posta wynika, ze sa oni w zdecydowanej
mniejszosci..... a co z reszta ?

> Nie bylo w tym zadnych
> zamierzonych osobistych wycieczek,

Z mojej strony i owszem byly, za co przepraszam najpiekniej jak potrafie :-)


--
pozdrawiam cieplo
poranna mgla