LM napisał(a):
> To źle mówiłeś, bo te cechy które wymieniłeś wcześniej jako rzekomo cechy
> identyfikujące każdą pracę, to były cechy identyfikujące pracę wykonywaną na
> umowę o pracę. A można wykonywać pracę także w inny sposób - np. na umowę
> zlecenie i to nie jest moje widzimisię, tylko tak właśnie stanowi prawo.

Nie, tak stanowi omijanie prawa przez pracodawców ;) O stosunku pracy
mówi ustawa Kodeks Pracy. Pracę wykonuje pracownik. Pracownik jest
podporządkowany pracodawcy. W przypadku umów cywilnych, jak choćby
umowa zlecenie lub o dzieło nie mamy stosunku pracownik-pracodawca,
lecz właśnie umowę cywilną ze wszelkimi tego konsekwencjami.
Zresztą, Art.10 paragraf 2. Kodeksu Pracy mówi: Państwo określa
minimalną wysokość wynagrodzenia za _pracę_. W przypadku umów
cywilnych nie ma minimalnej wysokości.
Wskaż mi więc przepisy, które by potwierdzały Twoją tezę, że
wykonywanie umów zlecenia lub o dzieło jest wykonywaniem pracy.
Skoro twierdzisz, że tak stanowi prawo, wskaż podstawę prawną.

> Jeśli tak - to gdzie w prawie jest napisane, że jak ktoś podejmuje pracę to
> nie można mu zabrać statusu "niezdolny do pracy" ?
> Bo od pretensji o to zdaje się rozpoczęła się ta dyskusja.

Nie ma. Jest za to napisane, że "Zachowanie zdolności do pracy
w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej
i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi
przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy."
(Art. 13. ust. 4. Ustawy o emeryturach i rentach z FUS).
Jest też analogiczne orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazujące,
że jeśli niepełnosprawny jest w stanie pracować na stanowisku
dostosowanym do jego niepełnosprawności, to nie jest to
przesłanka wystarczająca do zredukowania grupy inwalidzkiej
(zmniejszenia stopnia niezdolności do pracy).

> Tylko i wyłącznie dlatego że z jednej stronym mi się nie chce, a z drugiej -
> nic to by nie zmieniło. I tak mam zawieszoną rentę, pracuję i mam gdzieś to
> co zapisano w papierach.

Masz zawieszoną. Gdyby uznano Cię za zdolnego do pracy lub częściowo
niezdolnego do pracy, to rentę byś utracił (na pewno w pierwszym
przypadku - w drugim zależnie od posiadanej renty). Więc idź,
pozbaw się _prawa_ do renty, skoro uważasz, że to słuszne.

> Nie jeśli zarabiasz. Jeśli pracujesz.
> Jeśli czerpiesz dochody z innych źródeł - np. z praw autorskich do dzieła,
> które popełniłeś wcześniej, to zmienia to postać rzeczy.

Również, jeśli popełniłem te dzieła obecnie. Nadal nie jest
to (prawnie) praca.

> Prawna definicja nie zabrania pracować i nie narzuca konieczności zdjęcia
> tego statusu jak rozpocząłeś pracę (jestem tego żywym dowodem). Więc to nie
> problem w definicji prawnej (choć z punktu widzenia logiki jest idiotyczna)
> tylko co najwyżej w sposobie jej interpretacji przez organa. Chyba że masz
> na myśli brak precyzji, pozwalający na jej złą interpretację - ale to
> wymagało by dodatkowego uzasadnienia.

No i przecież właśnie to napisałem na początku. Że sądy opierają się
ściśle na opinii biegłych, niezależnie od tego, jak bzdurne
i nieuzasadnione by one nie były. Dlatego napisałem, że podjęcie
pracy przez osobę całkowicie niezdolną do pracy może mieć dla niej
przykre konsekwencje i że należy się z tym liczyć.
To Ty do dyskusji o obowiązującym prawie i jego stosowaniu
wplotłeś dyskusję o potocznym rozumieniu sformułowania "niezdolny
do pracy".

> Oczywiście - to chyba naturalne. Dlaczego płacić rentę komuś, kto jest
> zdolny do pracy? Komuś takiemu można co najwyżej płacić zasiłek socjalny.
> To jest jedyne słuszne podejście do zagadnienia.

Owszem. Ale dlaczego odbierać prawo do renty komuś, kto jest zdolny
do pracy jedynie w specjalnie dostosowanych warunkach? To już nie
jest słuszne podejście do zagadnienia.
Zanim zaprotestujesz, wysunę tezę, że _każdy_ jest zdolny do pracy
w specjalnie dla niego dostosowanych warunkach. _Każdy_ jest zdolny
do wykonywania _jakiejś_ pracy (w Twoim rozumieniu tego słowa).
Więc w zasadzie powinna być tylko jedna grupa poza całkowicie zdolnymi
do pracy - częściowo niezdolni.
A jeśli ktoś mi powie, że są osoby, które nie mogą wykonywać żadnej
pracy, to wskażę, że nawet trup może pracować jako reklama trumien.
Tak więc całkowicie sparaliżowany może pracować reklamując respiratory,
noworodek może pracować reklamując pieluchy, itp.
Tak, to jest paranoja, ale ZUS i niektóre sądy właśnie w tym
kierunku zmierzają. I to mnie boli.

Pozdrawiam,
Gerard