r...@1...0.0.1 wrote

> Możnaby pomyśleć, że dziecko to jakiś survival i że nie śpi 24 godziny
> na dobe przez 7 dni w tygodniu do szóstego roku życia w ten sposób
> nie dając matce ani chwili na wypoczynek.

Uródź, zacznij wychowywać, a potem pogadamy. Teraz nawet nie zamierzam
podejmować z Tobą tego tematu, bo to jak rozmowa ze ślepym o kolorach :-) Z
całym szacunkiem, ale jakieś 10 lat temu, nie mając pojęcia czym jest
wychowanie dzieci byłam równie naiwna, jak Ty dziwiąc się moim znajomym,
jakie to leniwe babiszony - jedno dziecko, a cały dom jak chlew, matka nie
umalowana, obiad na ostatnią chwilę i zero czasu na plotki. Po urodzeniu
pierwszego dziecka zwróciłam im honor.
Teraz już nigdy nie osądzam kogoś, gdy sama nie przekonam się na własnej
skórze, jak to jest.

> Dlatego, że np. pracuje na pełny etat (a właściwie znacznie więcej).

A kobieta co niby co robi? Człowieku, proszę Cię - nie kompromituj się takim
podejściem do tematu, bo nóż się w kieszeniu otwiera.

> Wierzę w to, że dziecko to praca o wysiłku mniej więcej równającym
> się pracy na etacie, .

A wierz, wierz ;-) Obyś się kiedyś nie zdziwił, hehe :-))))

> Ja nie zamierzam wstawać w nocy do dziecka. To sprawa żony.

A tu już mi śmierdzącym trollem zajeżdża. Coś czuję, że dałam się
sprowokować.

Thalia