Witam!

No widzisz, nareszcie piszesz, mam wrazenie, ze szczerze, o swojej rodzinie:

>
> Więc miałem jednak rację, że chodzi tylko o niedopasowanie.
> Moje małżeństwo jest podobne. Moja żona także ma do mnie pretensję, że
> zwracam na nią mało uwagi,
> nie mówię, że ją kocham, nie chwalę, jak ładnie wygląda, nie kupuję co
> jakiś czas kwiatów. Ja natomiast miłość okazuję poprzez codzienne
> obowiązki i o tych gestach
> zapomiam.

No wlasnie, a moze to wynika z braku tzw. pociagu do siebie? Malzenstwo
traktujesz
troche jako obowiazek (nie mowie ze nie kochasz zony czy Jej nie porzadasz).
Ale
mysle ze mozna by tutaj wprowadzic troszke urozmaicen. Ile razu gdzies sie
bawicie,
chodzicie razem, rozmawiacie o roznych blachych sprawach codziennych a nie
ciagle
o malzenstwie?



Przypuszczam, że taka sytuacja występuje w wielu małżeństwach.
> Mężczyźni są tacy, że nie przywiązują uwagi do drobnostek, które dla
> kobiet są ważne.

I tu Cie mam. Mysle ze jestes WYJATKOWYM egoista! To co nazywasz
blachostkami jest dla kobiety sprawa jedna z najwazniejszych. Widzisz,
wlasnie stad
biora sie u was pretensje. Ty patrzysz na malzenstwo i zone tylko przez
pryzmat siebie.
Nie liczysz sie wogole z psychika kobiety. A jesli chodzi o wiare, to
postepujesz
przeciwko jednemu z dwoch najwazniejszych celow malezntwa zdefiniowanego
przez Kosciol, maleznstwa dla obopolnego dobra i rozwoju malzonkow. Widzisz
psychika mezczyzny nie potrzebuje tego co potrzebuje psychika kobiety, i
jesli
cos dla Ciebie nie jest wazne to nie znaczy ze dla kogos nie jest rowniez.
Moja rada: zachowaj resztki swojej godnosci i popracuj najpierw nad swoim
zwiazkiem a przede wssytkim nad soba i swoim mysleniem. Bo widze, ze masz
dobre myslenie, spokojne, to dobrze ale zbytnio nastawione na siebie, na
swoja osobe, w ten sposob ktos kolo Ciebie moze cierpi.

> Mam pytanie, czy mówiłaś swemu mężowi o jego obojętnym zachowaniu? Może
> czekałaś cierpliwie, aż się domyśli i to potęgowało Twoją frustrację.
> Może problemem w Waszym związku jest brak dialogu?
> Musisz wymagać od męża szacunku dla siebie, a także powierzać mu sprawy
> odpowiedzialne.
> Mam nadzieję, ze może jeszcze wstrzymasz się z decyzją i szczerze z nim
> pomówisz.
> Czy dziecko jeszcze niczego się nie domyśla?

Popatrz na swoje malzenstwo. Zona Ci mowi o waznych sprawach a Ty taktujesz
to jako blachostki. Czy to jest sluchanie i rozmowa, ktora sam proponujesz
komus
innemu. To skoro sam proponujesz cos (wysluchanie) a tego nie robisz, to nie
uwazasz
ze to jest hipokryzja? Ja nie mowie ze latwo jest np. zrozumiec mezczyznie
kobiete, ale
jesli np. Twoja zona jest spokojna, to do konca zycia moze byc nieszczesliwa
w srodku,
Ty bedziesz szczesliwy (z poczucia dobrze wykonanego obowiazku) a po smierci
i tak
bedzieci w roznych miejcach.

>
> --
> Pozdrawiam,
> Dariusz Drzemicki
>
>

proxy