adamoxx1 pisze:
> XL pisze:
>> Dnia Tue, 01 Dec 2009 23:06:06 +0100, adamoxx1 napisał(a):
>>
>>> Jak już jest na dole, wie jaka
>>> to była liczba, bo zdołał ją zobaczyć, gdy mózg "przyspieszył" i jego
>>> wizja miała znacznie więcej "klatek".
>> Przeżyłam cos takiego podczas nagłej "akcji", kiedy po zaniknięciu tętna
>> mojego rodzącego się dziecka w sekundę władowano mnie na wózek i powieziono
>> do sali operacyjnej na c.c.
>> Trwało to wszystko może z minutę albo i mniej, a ja, widząc sufit i
>> migające światła na nim oraz głowy wiozących mnie zielono ubranych
>> zamaskowanych ludzi - zdażyłam przemyśleć całe swoje życie od a do z i
>> jeszcze poukładać sobie w myśli, jak to będzie beze mnie, co z mężem, co ze
>> starszym dzieckiem, z nowym dzieckiem itd - ponieważ miałam
>> przeświadczenie, że umrę. Moja decyzja była taka na wypadek zagrożenia
>> życia dziecka i konieczności wyboru.
>>
>> Kiedy się obudziłam po zabiegu, miałam wspomnienie o tym pędzie myśli,
>> jakbym przeżyła dłuuugi film...
>
> A miałaś wtedy w sobie jakiś autentyczny lęk, czy spokój?
>
Pewnie w takich sytuacjach używa się heurystycznego myślenia, co nie
znaczy że jest ono niewłaściwe, być może jest lepsze niż takie na co
dzień, gdzie gubimy się we własnych analizach.

--
"Ludzie chcą słuchać tylko tego, co już i tak wiedzą"