Wózek.

Właśnie zamierzam sprawić sobie pierwszy w życiu własny wózek.

Jakoś mi tak głupio. Przyzwyczajony byłem dotychczas, że wszędzie
dojdę, wszędzie sobie dam radę, ale koniec końców doprowadziło to do
sytuacji, w której schodzę do samochodu co najwyżej i z samochodu do
domu. Nie chodzę na spacery, nie pójdę do miasta - po prostu sił mi
już zaczyna brakować na te kule, no i kilogramów przybyło, a odejść
nie chcą!

Moi najbliźsi uważają, że to super, że będziemy mogli pójść do parku
czy do miasta, ale dla mnie to jest jakiś taki etap w życiu, który
przekraczam i mam wrażenie, że oni tego nie rozumieją.

Ogólnie, to chociaż jest to niby dla mnie ułatwienie, to jakoś mi
ponuro.


--
Pozdrawiam
Adam Pietrasiewicz