Nie chce mi sie zyc... Nic mi sie nie uklada...
Staram sie byc uparta, realizowac marzenia, nie poddawac sie przeciwnosciom
losu. Chadzam wlasnymi drogami, nie podlizuje sie ludziom, robie to co chce
a nie co mi inni sila narzucaja. Wierzylam, ze mi sie uda...
Ale mam 19 lat tylko jeden kruchy zwiazek za soba, o ile zasluguje on na
takie okreslenie... Na wymarzone studia sie nie dostalam, mimo ze
poswiecilam przygotowaniom prawie wszystko... Moj ojciec jest coraz bardziej
chory, nie wiem jak dlugo bede mogla zdawac na ten ukochany wzdzial.. Moze
powinnam isc do pracy...
Przyjaciele wzjezdzaja,niedlugo zostane sama...
Nawet nie mam sie w kim zakochac... Nikt mnie nie kocha...
Nie wiem co robic, nie mam sily oddychac, bo cokolwiek robie to jest to
bezsensowne. Trace nadzieje ze kiedykolwiek mi sie cokolwiek powiedzie...
--
Justyna