Więc jednak socjalizacja +hormony

https://kopalniawiedzy.pl/genetyka-seksualnosc-genom
-homoseksualizm,30644

'Gejowski gen' nie istnieje
3 godz. temu | Nauki przyrodnicze

Największe z dotychczasowych badań nad genetyką seksualności pozwoliły na
zidentyfikowanie pięciu miejsc w genomie, które są powiązane z zachowaniami
homoseksualnymi, jednak żadne z tych miejsc nie jest na tyle silnym markerem, by na
jego podstawie przewidzieć orientację seksualną człowieka.

W ostatnim numerze Science ukazały się wyniki badań bazujących na genomach niemal 500
000 osób. Potwierdzają one stwierdzenia tych naukowców, którzy uważają, że o ile
genetyka wpływa na orientację seksualną, to żaden pojedynczy gen nie ma na nią
znaczącego wpływu. Nie ma 'gejowskiego genu', mówi główny autor badań, Andrea Ganna,
genetyk z Broad Institute.

Naukowcy stwierdzili, że genetyka odpowiada za nie więcej niż 25% zachowań
seksualnych, reszta jest ukształtowana przez czynniki środowiskowe i kulturowe. To
potwierdzenie wyników uzyskiwanych podczas wcześniejszych badań na mniejszą skalę.
Autorzy podkreślają jednak, że wyników nie można przekładać wprost na całą populację.
Wykorzystane genomy pochodziły bowiem głównie od osób o europejskich korzeniach, a
badani byli w wieku 40-70 lat. Ponadto pod uwagę wzięto wyłącznie osoby, których płeć
biologiczna i autoidentyfikacja płciowa nie były ze sobą zgodne.

Naukowcy od dawna sądzili, że orientacja seksualna jest przynajmniej częściowo
zapisana w genach. Już w latach 90. wykazano, że bliźnięta jednojajowe z większym
prawdopodobieństwem mają tę samą orientację seksualną niż bliźnięta dwujajowe czy
rodzeństwo adoptowane. Wyniki niektórych badań sugerowały, że o orientacji seksualnej
mężczyzn decyduje region Xq28 w chromosomie X. Jednak inne poddawały tę informację w
wątpliwość.

Dotychczas problemem był fakt, że większość badań prowadzono na mężczyznach i to na
małych grupach.

Tym razem wykorzystano duże bazy danych genetycznych oraz metodę badań asocjacyjnych
genomu (GWAS). Naukowcy podzielili badanych na dwie grupy: w pierwszej znalazły się
osoby, które przyznały się do kontaktu seksualnego z osobą tej samej płci, w drugiej
osoby, które takich kontaktów nie miały. Uczeni skupili się na polimorfizmie
pojedynczego nukleotydu (SNP), czyli szukali zmian w sekwencji DNA polegających na
zmianie pojedynczego nukleotydu (A, G, T lub C) pomiędzy poszczególnymi osobami. Po
analizie i porównaniu genomów stwierdzono, że genetyka może odpowiadać za 8-25
procent zmienności zachowań seksualnych. Podczas kolejnej, jeszcze bardziej
szczegółowej analizy, naukowcy próbowali zidentyfikować geny odpowiedzialne za
zachowania seksualne. Udało im się znaleźć 5 takich genów, jednak wspólnie pozwoliły
one na wyjaśnienie mniej niż 1% zachowań seksualnych.

Ganna mówi, że wyniki badań sugerują, iż istnieje wiele genów mających wpływ na
zachowania seksualne człowieka, a wielu z nich jeszcze nie odkryto. By je znaleźć
potrzebne będą badania na jeszcze większej próbce. Uczony mówi jednocześnie, że
metoda SNP może być tutaj nieprzydatna, gdyż żaden gen nie ma znaczącego wpływu na
ludzkie zachowania seksualne.

Co prawda udało się odnaleźć pojedyncze SNP powiązane z zachowaniami seksualnymi,
jednak nie wiadomo, za co odpowiada każdy z nich. Jeden z tych genów jest powiązany z
węchem, a ten, jak wiadomo, odgrywa rolę w atrakcyjności płciowej. Inny z nich jest
powiązany z łysieniem u mężczyzn, które - jak wiemy - jest z kolei związane z
poziomem hormonów płciowych. Na tej podstawie można wnioskować, że hormony są jakoś
powiązane z zachowaniami homoseksualnymi.