Gdzie mój mózg?!
Nie mogę sobie poradzić z przekonaniem, że moje dziecko powstaje
kosztem mojego mózgu. Bo jak inaczej wyjaśnić, że w ciąży robię się
coraz głupsza? Często brakuje mi słów, gubię myśli... tak, tak -
uprzedzano mnie, że mogę być roztargniona, zapominać itd. Ale nikt nie
uprzedził mnie, że przestanę myśleć!

Nie umiem liczyć. Ot tak, po prostu ta umiejętność zanika. Umiem
dodawać, ale z odejmowaniem już sobie nie radzę na przykład. Poszłam
na kawę i ciacho. Rachunek 26 zł, dałam 50. Otrzymałam resztę i parę
minut myślałam, liczyłam i męczyłam się nad rachunkiem, bo nie
wiedziałam ile tej reszty być powinno i co w takim razie z napiwkiem.
Dziś mówiłam mojemu chłopakowi o naszym dzidziusiu, jaki to on do
zemdlenia słodki etc. i mówię, że ma dziesięć paluszków, na co mój
chłopak przytomnie stwierdził, że z paluszkami u stóp to nawet
dwadzieścia. Byłam szczerze oburzona, że mnie poprawia, bo przecież
policzyłam wszystkie!

To takie drobiazgi, niby to nawet urocze, tylko dać mi różową
sukienkę, kokardkę we włosy i mogę robić za słodką, infantylną
ciężarówkę. Ale to uciążliwe, bo sama na sobie przestaję móc polegać i
zaczyna mi to naprawdę doskwierać... Mówią, że to okres przejściowy,
że w drugim trymestrze to w ogóle będzie zajebiście, tylko mnie się
ten drugi trymestr zaraz właśnie zaczyna, a na razie jest coraz
gorzej, nie lepiej.

Przeczytałam gdzieś, że u mojego maluszka powstaje teraz milion
czegoś tam w mózgu na minutę. Czy to się odbywa w takim tempie,
dlatego, że dzieje się kosztem mojego rozumu?!

...................

Otóż jest ciekawe, że gdy cały nasz wysiłek duchowy na przestrzeni
wieków zmierza do wyodrębnienia się z głupoty i przezwyciężenia jej, w
samym łonie ludzkości głupota zdaje się współżyć z rozumem.
Skład osobowy ludzkości zapewnia głupocie niepoślednią rolę. Ludzkość
składa się z mężczyzn, kobiet, młodzieży i dzieci-już to jedno skazuje
nas na wieczną oscylację pomiędzy rozwojem i niedorozwojem, głupota
odżywa w każdym pokoleniu.
I czyż ona nie jest konieczna do życia, czyż bez niej kobieta
chciałaby rodzić, czy byłby możliwy rozkaz, posłuszeństwo, mechaniczna
praca, czyż kolej, kopalnie, biura, fabryki, mogłyby pracować bez tej
oliwy we wszystkich swoich trybach?
Czyż bez lekkości, lekkomyślności głupkowatej, byłaby do wytrzymania
śmierć? Kondycja ludzka? Wysiłek episteme zmierzający do oczyszczenia
się z głupoty, nie znajduje potwierdzenia w organizacji wewnętrznej
gatunku ludzkiego, gdzie raczej należałoby mówić o podziale ról: jedni
wyrażać mają wyższą, drudzy niższą świadomość.