Użytkownik "Ikselka" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
news:3so0qseptpav.p4ua18enwuz3$.dlg@40tude.net...
> Dnia Sat, 7 Mar 2015 23:45:33 +0100, @ napisał(a):
>
>
> Spróbuję tego "Vogla" - gdzie to kupić?

W Polsce znalazlam tylko w jednej firmie:
http://www.magnapharma.com.pl/index.php/bioforce-ag
O dziwo nie jest droga.

Ja dostawalam zawsze od rodziny z Australii, kiedy jeszcze ta przyprawa nie
byla dostepna w Polsce, dlatego bardzo sie zdziwilam, ze jest produkowana we
Francji. W Australii jest dostepna powszechnie, u nas - mimo, ze Francja
zdecydowanie blizej - niestety nie.
To jest jedyna gotowa mieszanka soli i ziol, ktora nie powoduje u mojego
dziecka cyrkow gastrycznych (a ma problemy od urodzenia).


>
>
>> Natomiast co do wlasnego, domowego przecieru, przymierzam sie do niego
>> juz
>> od 3 lat, ale lato mi zawsze "przelatuje" i konczy sie na mrozeniu
>> zmiksowanych pomidorow.
>
> To warto robić tylko kiedy masz skądś naprawdę dobre (=dojrzałe na krzaku,
> z mnóstwem barwnika, smaku i aromatu) pomidory.
>
> Kiedyś kupiłam z ciekawości takie w puszce i muszę powiedzieć, ze byłam
> wstrząśnięta, bo one nawet w puszce były nieprzyjemnie twarde,
> nierozpadajace się i JASNORÓŻOWE, a nie mięsiste, miękkie i ciemnoczerowne
> jak moje w przetworach! Czyli były niedojrzale, kiedy je przerabiano, nie
> ma przeproś. Zesztą po smaku (a raczej jego braku) mogłam poznać,
> porównując oczywiscie do moich.

Te z puszki, niezaleznie od kraju pochodzenia (bo niby z Italii
najlepsiejsze) sa kwasne i nikt mi nie wmowi, ze mialy szanse sobie
spokojnie dojrzewac w ciepelku na sloncu.

>
>> Tez dobre, ale wolalabym miec przecier :)
>> Mam kilka zapisanych przepisow, jednak jak mam sie zabrac za przetwory,
>> nie
>> chcialabym ryzykowac - podzielisz sie swoim ? Bede wdzieczna.
>> Kolezanka konserwuje pomidory w ten sposob, ze zmiksowane wrzuca do
>> sloika,
>> zasypuje lyzka soli i pasteryzuje. Ale to nie przecier, tylko alternatywa
>> dla mrozenia :)
>
> Po pierwsze nie bardzo uznaję miksowanie - ziarenka z założenia staranie
> oddzielam, a już wolę, gdyby skórki zostały, bo skórki zawsze to błonnik,
> przy tym są bez smaku. Ziarenka mają w sobie cierpkość/goryczkę, która
> jeszcze podczas przechowywania takiego "miksu" bardzo silnie się wydziela,
> nadając jakiś niezbyt dla mnie przyjemny akcent, a ja lubię słodki
> przecier, bez cierpkości. I nie zagęszczam go, bo służy także do picia,
> robię go więc bardzo dużo. Na zimno jest świetny sam, jak również jako
> "pomidorowy chłodnik" - po prostu kroję do niego drobniusieńko cebulę,
> wsypuję pieprz, nieco soli (bo konserwuję go bez soli), lekko słodzę,
> wlewam łyżeczkę oliwy/oleju, mieszam, podaję w szklanych wysokich kubkach
> albo szklankach do piwa (cóż, ładnie w nich wygląda) - do tego kromka
> chleba z masłem, kanapka albo grzanka/tost i mam wyśmienitą, lekką
> kolację.
>
> Na sniadanie pyszny jest ser pokruszony biały z cebulką i z pomidorami ze
> słoika, wymieszany z nimi w salaterce.
>
> Przecier robię na dwa sposoby - świeże pomidory przeciskam przez maszynkę
> taką specjalną (idzie to przy jej użyciu jak burza), albo pracowicie
> kopystką (też szybko idzie) przecieram przez sito pomidory uprzednio
> rozgotowane w garnku (niezbyt długo gotować, tylko tyle aby się
> rozpaćkały,
> bo też z ziarenek gorycz wyjdzie do przecieru).
> Pakuję w słoiki różne wielkosci oraz (do picia) w butelki po "Kubusiu"
> (uprzedzam pytania, już kiedyś wyjaśniałam - mam ich mnóstwo od znajomych,
> zbierają je dla mnie, czasem dostając w zamian napełnione), tym dużym.
> Butelki pasteryzuję w dużym wysokim garze, słoiki wiadomo, też.
> Obowiązkowo robię też pomidory pelati, czyli całe pomidory w przecierze -
> to już przyprawiam solą i odrobinkę cukrem, żeby owoce nabrały smaku
> wewnątrz.

Czyli przecier robisz z ziarenkami ?
Mnie akurat posmak goryczki z ziaren nie przeszkadza, w dodatku lubie
pomidorowke, w ktorej pestki "strzelaja" w zebach, dlatego wrzucajac
pomidory do zupy nigdy nie oddzielam miazszu.
>
> Używam też sporo przecieru do leczo w słojach - minimalnie podduszone na
> małej ilosci oleju i posolone podcza duszenia składniki warzywne (_bez
> cebuli_ - to ważne!) zalewam w słoikach przecierem i pasteryzuję bardzo
> krótko, 15 minut, żeby warzywa pozostały chrupkie i nie rozciapciały się
> (słone jest i kwaśne, to wystarczy, nie zepsuje się w chłodnej piwnicy).
> Chętnych na ten przetwór nie brakuje, bo obie córki mam "słoikowe" w
> Warszawie, więc już teraz mi półka w piwnicy pustawo prześwituje, więc
> chyba znowu za mało zrobiłam. A taki półprodukt to zbawienie, jak trzeba
> szybko coś wymyślić na obiad, bo tylko trzeba podsmażyć lekko
> wędlinę/boczek, dodając pod koniec cebulę (tylko dla zeszklenia), wlać
> słoik leczo, doprawić jak się lubi, raz zagotować i już - przeważnie
> delikatnie też zagęszczam mąką, kiedy ma być bardziej sycące. Można
> wrzucić
> też na koniec jakieś pokrojone mięso, jeśli komuś mało białka. I voila -
> bagietka do tego, obiad jednodaniowy jak marzenie.
> Można też takie leczo zmiksowac na zupę-krem i dokończyć ją na rosole.

Leczo z cebula pasteryzowalam tylko raz.. Na 8 sloikow 5 mi sie wzielo i
wypeklo, reszte zdazylam zuzyc.
Nie bylo to spowodowane bledami "technicznymi" przy produkcji, tylko
prawdopobnie dodaniem cebuli.
Pozniejsze eksperymenty "bezcebulowe" potwierdzily ta teze.

Pozdrawiam i dzieki za przepis na przecier.
@


---
Ta wiadomość została sprawdzona na obecność wirusów przez oprogramowanie antywirusowe
Avast.
http://www.avast.com